samobójca

See also: samobójcą

Polish

Etymology

From samo- +‎ bić +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /sa.mɔˈbuj.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ujt͡sa
• Syllabification: sa‧mo‧bój‧ca

Noun

samobójca m pers (female equivalent samobójczyni)

1. suicide (person who commits suicide)

Declension

Declension of samobójca

	singular	plural
nominative	samobójca	samobójcy/samobójce (deprecative)
genitive	samobójcy	samobójców
dative	samobójcy	samobójcom
accusative	samobójcę	samobójców
instrumental	samobójcą	samobójcami
locative	samobójcy	samobójcach
vocative	samobójco	samobójcy

Derived terms

adjective

• samobójczy

 

noun

• samobójstwo

 

Related terms

adverb

• samobójczo

 

noun

• samobój

 

Further reading

• samobójca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• samobójca in Polish dictionaries at PWN