sojusznik

Polish

Etymology

From sojusz +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /sɔˈjuʂ.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uʂɲik
• Syllabification: so‧jusz‧nik

Noun

sojusznik m pers (female equivalent sojuszniczka)

1. (politics) ally (one united to another by treaty or league)

   Synonyms: aliant, sprzymierzeniec

Declension

Declension of sojusznik

	singular	plural
nominative	sojusznik	sojusznicy/sojuszniki (deprecative)
genitive	sojusznika	sojuszników
dative	sojusznikowi	sojusznikom
accusative	sojusznika	sojuszników
instrumental	sojusznikiem	sojusznikami
locative	sojuszniku	sojusznikach
vocative	sojuszniku	sojusznicy

Derived terms

adjective

• sojuszniczy

 

Further reading

• sojusznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sojusznik in Polish dictionaries at PWN