styðja

See also: stydja

Icelandic

From Old Norse styðja, from Proto-Germanic *stuþjaną. Akin to German stützen and Danish støtte (“to support”).

styðja (weak verb, third-person singular past indicative studdi, supine stutt)

styðja — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að styðja
supine (sagnbót)		stutt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		styðjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég styð	við styðjum	present (nútíð)	ég styðji	við styðjum
	þú styður	þið styðjið		þú styðjir	þið styðjið
	hann, hún, það styður	þeir, þær, þau styðja		hann, hún, það styðji	þeir, þær, þau styðji

past (þátíð)	ég studdi	við studdum	past (þátíð)	ég styddi	við styddum
	þú studdir	þið studduð		þú styddir	þið stydduð
	hann, hún, það studdi	þeir, þær, þau studdu		hann, hún, það styddi	þeir, þær, þau styddu

imperative (boðháttur)	styð (þú)	styðjið (þið)
	styddu	styðjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

styðjast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að styðjast
supine (sagnbót)		stuðst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		styðjandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég styðst	við styðjumst	present (nútíð)	ég styðjist	við styðjumst
	þú styðst	þið styðjist		þú styðjist	þið styðjist
	hann, hún, það styðst	þeir, þær, þau styðjast		hann, hún, það styðjist	þeir, þær, þau styðjist

past (þátíð)	ég studdist	við studdumst	past (þátíð)	ég styddist	við styddumst
	þú studdist	þið studdust		þú styddist	þið styddust
	hann, hún, það studdist	þeir, þær, þau studdust		hann, hún, það styddist	þeir, þær, þau styddust

imperative (boðháttur)	styðst (þú)	styðist (þið)
	styðstu	styðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

studdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	studdur	studd	stutt	studdir	studdar	studd
accusative (þolfall)	studdan	studda	stutt	studda	studdar	studd
dative (þágufall)	studdum	studdri	studdu	studdum	studdum	studdum
genitive (eignarfall)	studds	studdrar	studds	styddra	styddra	styddra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	studdi	studda	studda	studdu	studdu	studdu
accusative (þolfall)	studda	studdu	studda	studdu	studdu	studdu
dative (þágufall)	studda	studdu	studda	studdu	studdu	studdu
genitive (eignarfall)	studda	studdu	studda	studdu	studdu	studdu

styðja (singular past indicative studdi, plural past indicative studdu, past participle studdr)

Conjugation of styðja — active (weak class 1)

styðja in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.