subaemulatio
Latin
editEtymology
editFrom subaemulor (“accumulate secretly”) + -tiō, from sub- + aemulor.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /su.bae̯.muˈlaː.ti.oː/, [s̠ʊbäe̯mʊˈɫ̪äːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /su.be.muˈlat.t͡si.o/, [subemuˈlät̪ː͡s̪io]
Noun
editsubaemulātiō f (genitive subaemulātiōnis); third declension
- secret rivalry
Declension
editThird-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | subaemulātiō | subaemulātiōnēs |
genitive | subaemulātiōnis | subaemulātiōnum |
dative | subaemulātiōnī | subaemulātiōnibus |
accusative | subaemulātiōnem | subaemulātiōnēs |
ablative | subaemulātiōne | subaemulātiōnibus |
vocative | subaemulātiō | subaemulātiōnēs |
References
edit- “subaemulatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- subaemulatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.