szpic

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂpit͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡s
• Syllabification: szpic

Etymology 1

Borrowed from German Spitze. Doublet of szpica.

Noun

szpic m inan

1. point (sharp end of a weapon)

   Synonym: sztych

Declension

Declension of szpic

	singular	plural
nominative	szpic	szpice
genitive	szpica	szpiców
dative	szpicowi	szpicom
accusative	szpic	szpice
instrumental	szpicem	szpicami
locative	szpicu	szpicach
vocative	szpicu	szpice

Etymology 2

Borrowed from German Spitz.

Noun

szpic m animal

1. spitz (dog)

Declension

Declension of szpic

	singular	plural
nominative	szpic	szpice
genitive	szpica	szpiców
dative	szpicowi	szpicom
accusative	szpica	szpice
instrumental	szpicem	szpicami
locative	szpicu	szpicach
vocative	szpicu	szpice

Further reading

• szpic in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szpic in Polish dictionaries at PWN