tíður

See also: tidur

Icelandic

Etymology

From Old Norse tíðr, from Proto-Germanic *tīdijaz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʰiːðʏr/

  Rhymes: -iːðʏr

Adjective

tíður (comparative tíðari, superlative tíðastur)

1. frequent

   Hann er tíður gestur hér.

   He is a frequent visitor here.

Declension

positive forms of tíður

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	tíður	tíð	títt
	accusative	tíðan	tíða
	dative	tíðum	tíðri	tíðu
	genitive	tíðs	tíðrar	tíðs
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	tíðir	tíðar	tíð
	accusative	tíða
	dative	tíðum
	genitive	tíðra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	tíði	tíða	tíða
	acc/dat/gen	tíða	tíðu
	plural (all-case)	tíðu

comparative forms of tíður

weak declension (definite)		masculine	feminine	neuter
	singular (all-case)	tíðari	tíðari	tíðara
	plural (all-case)	tíðari

superlative forms of tíður

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	tíðastur	tíðust	tíðast
	accusative	tíðastan	tíðasta
	dative	tíðustum	tíðastri	tíðustu
	genitive	tíðasts	tíðastrar	tíðasts
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	tíðastir	tíðastar	tíðust
	accusative	tíðasta
	dative	tíðustum
	genitive	tíðastra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	tíðasti	tíðasta	tíðasta
	acc/dat/gen	tíðasta	tíðustu
	plural (all-case)	tíðustu

Derived terms

• hvað er títt?