tannlæknir

Icelandic

Etymology

From tann- (“dental”) +‎ læknir (“doctor”).

Noun

tannlæknir m (genitive singular tannlæknis, nominative plural tannlæknar)

1. a dentist

Declension

Declension of tannlæknir (masculine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	tannlæknir	tannlæknirinn	tannlæknar	tannlæknarnir
accusative	tannlækni	tannlækninn	tannlækna	tannlæknana
dative	tannlækni	tannlækninum	tannlæknum	tannlæknunum
genitive	tannlæknis	tannlæknisins	tannlækna	tannlæknanna

Derived terms

• tannlæknastofa
• tannlækningar

References

• Kristín Bjarnadóttir, editor (2002–2024), “tannlæknir”, in Beygingarlýsing íslensks nútímamáls [The Database of Modern Icelandic Inflection] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies