trzewa

Old Polish

Alternative forms

• czrzewa

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *červo. First attested in the end of the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /tr̝ɛva/
• IPA^(key): (15^th CE) /tr̝ɛva/

Noun

trzewa nvir pl

1. entrails, guts, innards, viscera
   • 1853 [End of the 15th century], Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Piśmiennictwo polskie od czasów najdawniejszych aż do roku 1830, volume 4, page 137:

     Tham gy (sc. kostarza) dyably pochwiczyly..., thrzewa sz nyego wytranczyly

     [Tam ji (sc. kostarza) diabli pochwycili..., trzewa s niego wytrącili]

Descendants

• Polish: trzewa, trzewia
• Silesian: strzewa

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “trzewa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish trzewa, from Proto-Slavic *červo.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʂɛ.va/
• Rhymes: -ɛva
• Syllabification: trze‧wa

Noun

trzewa nvir pl

1. Alternative form of trzewia

Declension

Declension of trzewa

	plural
nominative	trzewa
genitive	trzewi
dative	trzewom
accusative	trzewa
instrumental	trzewami
locative	trzewach
vocative	trzewa

Further reading

• trzewa in Polish dictionaries at PWN