twierdzący

Polish

Etymology

From twierdzić +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /tfjɛrˈd͡zɔn.t͡sɘ/
• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: twier‧dzą‧cy

Adjective

twierdzący (not comparable, derived adverb twierdząco)

1. affirmative (expressing confirmation)

   Antonym: przeczący

Declension

Declension of twierdzący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	twierdzący		twierdząca	twierdzące	twierdzący	twierdzące
genitive	twierdzącego		twierdzącej	twierdzącego	twierdzących
dative	twierdzącemu		twierdzącej	twierdzącemu	twierdzącym
accusative	twierdzącego	twierdzący	twierdzącą	twierdzące	twierdzących	twierdzące
instrumental	twierdzącym		twierdzącą	twierdzącym	twierdzącymi
locative	twierdzącym		twierdzącej	twierdzącym	twierdzących

Derived terms

noun

• sąd twierdzący

 

Participle

twierdzący (active adjectival)

1. active adjectival participle of twierdzić

Further reading

• twierdzący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• twierdzący in Polish dictionaries at PWN