ulec

See also: uleć

Polish

Alternative forms

• ulegnąć

Etymology

From u- +‎ lec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.lɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ulɛt͡s
• Syllabification: u‧lec

Verb

ulec pf (imperfective ulegać)

1. (intransitive) to yield, to give way, to submit, to succumb [with dative ‘to something’]
2. (intransitive) to be subject to, to undergo [with dative ‘to something’]

Conjugation

Conjugation of ulec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ulec
future tense	1st	ulegnę			ulegniemy
	2nd	ulegniesz			ulegniecie
	3rd	ulegnie			ulegną
	impersonal	ulegnie się
past tense	1st	uległem, -(e)m uległ	uległam, -(e)m uległa	uległom, -(e)m uległo	ulegliśmy, -(e)śmy ulegli	uległyśmy, -(e)śmy uległy
	2nd	uległeś, -(e)ś uległ	uległaś, -(e)ś uległa	uległoś, -(e)ś uległo	ulegliście, -(e)ście ulegli	uległyście, -(e)ście uległy
	3rd	uległ	uległa	uległo	ulegli	uległy
	impersonal	ulegnięto
conditional	1st	uległbym, bym uległ	uległabym, bym uległa	uległobym, bym uległo	uleglibyśmy, byśmy ulegli	uległybyśmy, byśmy uległy
	2nd	uległbyś, byś uległ	uległabyś, byś uległa	uległobyś, byś uległo	uleglibyście, byście ulegli	uległybyście, byście uległy
	3rd	uległby, by uległ	uległaby, by uległa	uległoby, by uległo	ulegliby, by ulegli	uległyby, by uległy
	impersonal	ulegnięto by
imperative	1st	niech ulegnę			ulegnijmy
	2nd	ulegnij			ulegnijcie
	3rd	niech ulegnie			niech ulegną
anterior adverbial participle		uległszy
verbal noun		ulegnięcie

Further reading

• ulec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ulec in Polish dictionaries at PWN