uroczystość

Polish

From uroczysty +‎ -ość.^[1]^[2] First attested in the 16th century.^[3] Compare Kashubian ùroczëstosc and Silesian uroczystość.

uroczystość f (related adjective uroczystościowy)

Declension of uroczystość

^ Boryś, Wiesław (2005) “uroczysty”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
^ Krystyna Długosz-Kurczabowa (2021) “rzec”, in Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, →ISBN
^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “uroczystość”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

uroczystość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
uroczystość in Polish dictionaries at PWN
“UROCZYSTOŚĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 07.05.2010
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “uroczystość”, in Słownik języka polskiego
Aleksander Zdanowicz (1861) “uroczystość”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “uroczystość”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 348