vísa

See also: Appendix:Variations of "visa"

Faroese

Verb

vísa (third person singular past indicative vísti, third person plural past indicative víst, supine víst)

1. to show, to exhibit
2. to show, to point at

   nálin vísti teim leið - the compass needle showed them the direction.

3. to show, to instruct

   eg vísti honum, hvussu hann skuldi gera - I showed him how to do it.

4. to show, to prove

   Hesi tølini vísa, hvussu støðan er - These figures show what things are like.

5. visa frá sær - to decline, to turn down
6. visa seg -to seem

Conjugation

Conjugation of vísa (group v-2)
infinitive	vísa
supine	víst
participle (a39)1	vísandi	vístur
	present	past
first singular	vísi	vísti
second singular	vísir	vísti
third singular	vísir	vísti
plural	vísa	vístu
	imperative
singular	vís!
plural	vísið!
1Only the past participle being declined.

Synonyms

• sýna

Icelandic

Pronunciation

• Rhymes: -iːsa

Etymology 1

From Old Norse vísa, cognate with Swedish visa.

Noun

vísa f (genitive singular vísu, nominative plural vísur)

1. (poetry) verse

Declension

Declension of vísa (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	vísa	vísan	vísur	vísurnar
accusative	vísu	vísuna	vísur	vísurnar
dative	vísu	vísunni	vísum	vísunum
genitive	vísu	vísunnar	vísna	vísnanna

Derived terms

• vögguvísa

Etymology 2

Verb

vísa (weak verb, third-person singular past indicative vísaði, supine vísað)

1. to show a person to a place [with dative]

Conjugation

vísa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að vísa
supine (sagnbót)		vísað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		vísandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég vísa	við vísum	present (nútíð)	ég vísi	við vísum
	þú vísar	þið vísið		þú vísir	þið vísið
	hann, hún, það vísar	þeir, þær, þau vísa		hann, hún, það vísi	þeir, þær, þau vísi
past (þátíð)	ég vísaði	við vísuðum	past (þátíð)	ég vísaði	við vísuðum
	þú vísaðir	þið vísuðuð		þú vísaðir	þið vísuðuð
	hann, hún, það vísaði	þeir, þær, þau vísuðu		hann, hún, það vísaði	þeir, þær, þau vísuðu
imperative (boðháttur)	vísa (þú)	vísið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	vísaðu	vísiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

vísast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að vísast
supine (sagnbót)		vísast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		vísandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég vísast	við vísumst	present (nútíð)	ég vísist	við vísumst
	þú vísast	þið vísist		þú vísist	þið vísist
	hann, hún, það vísast	þeir, þær, þau vísast		hann, hún, það vísist	þeir, þær, þau vísist
past (þátíð)	ég vísaðist	við vísuðumst	past (þátíð)	ég vísaðist	við vísuðumst
	þú vísaðist	þið vísuðust		þú vísaðist	þið vísuðust
	hann, hún, það vísaðist	þeir, þær, þau vísuðust		hann, hún, það vísaðist	þeir, þær, þau vísuðust
imperative (boðháttur)	vísast (þú)	vísist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	vísastu	vísisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

vísaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	vísaður	vísuð	vísað		vísaðir	vísaðar	vísuð
accusative (þolfall)	vísaðan	vísaða	vísað		vísaða	vísaðar	vísuð
dative (þágufall)	vísuðum	vísaðri	vísuðu		vísuðum	vísuðum	vísuðum
genitive (eignarfall)	vísaðs	vísaðrar	vísaðs		vísaðra	vísaðra	vísaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	vísaði	vísaða	vísaða		vísuðu	vísuðu	vísuðu
accusative (þolfall)	vísaða	vísuðu	vísaða		vísuðu	vísuðu	vísuðu
dative (þágufall)	vísaða	vísuðu	vísaða		vísuðu	vísuðu	vísuðu
genitive (eignarfall)	vísaða	vísuðu	vísaða		vísuðu	vísuðu	vísuðu

Further reading

• “vísa” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)

Norwegian Nynorsk

Noun

vísa f

1. (rare) alternative spelling of visa (“verse”)

Old Norse

Etymology 1

From Proto-Germanic *wīsōną.

Verb

vísa

1. to show, point out, indicate

Conjugation

Conjugation of vísa — active (weak class 2)

infinitive	vísa
present participle	vísandi
past participle	vísaðr
indicative	present	past
1st-person singular	vísa	vísaða
2nd-person singular	vísar	vísaðir
3rd-person singular	vísar	vísaði
1st-person plural	vísum	vísuðum
2nd-person plural	vísið	vísuðuð
3rd-person plural	vísa	vísuðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	vísa	vísaða
2nd-person singular	vísir	vísaðir
3rd-person singular	vísi	vísaði
1st-person plural	vísim	vísaðim
2nd-person plural	vísið	vísaðið
3rd-person plural	vísi	vísaði
imperative	present
2nd-person singular	vísa
1st-person plural	vísum
2nd-person plural	vísið

Conjugation of vísa — mediopassive (weak class 2)

infinitive	vísask
present participle	vísandisk
past participle	vísazk
indicative	present	past
1st-person singular	vísumk	vísuðumk
2nd-person singular	vísask	vísaðisk
3rd-person singular	vísask	vísaðisk
1st-person plural	vísumsk	vísuðumsk
2nd-person plural	vísizk	vísuðuzk
3rd-person plural	vísask	vísuðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	vísumk	vísuðumk
2nd-person singular	vísisk	vísaðisk
3rd-person singular	vísisk	vísaðisk
1st-person plural	vísimsk	vísaðimsk
2nd-person plural	vísizk	vísaðizk
3rd-person plural	vísisk	vísaðisk
imperative	present
2nd-person singular	vísask
1st-person plural	vísumsk
2nd-person plural	vísizk

Descendants

• Faroese: vísa
• Norwegian Nynorsk: vise
• Norwegian Bokmål: vise
• Swedish: visa
• Danish: vise

Etymology 2

From Proto-Germanic *wīsǭ.

Noun

vísa f (genitive vísu)

1. verse, strophe, stanza

Declension

  Declension of vísa (weak ōn-stem)

feminine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	vísa	vísan	vísur	vísurnar
accusative	vísu	vísuna	vísur	vísurnar
dative	vísu	vísunni	vísum	vísunum
genitive	vísu	vísunnar	vísna	vísnanna

Descendants

• Icelandic: vísa f
• Faroese: vísa f
• Norwegian Nynorsk: vise f
• Norwegian Bokmål: vise m or f
• Swedish: visa c
• Danish: vise c

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

vísa

1. inflection of víss:
   1. positive degree strong feminine accusative singular
   2. positive degree strong masculine accusative plural
   3. positive degree weak masculine oblique singular
   4. positive degree weak feminine nominative singular
   5. positive degree weak neuter singular

Noun

vísa

1. inflection of vísi:
   1. indefinite oblique singular
   2. indefinite accusative/genitive plural
2. indefinite accusative/genitive plural of vísir

References

• vísa in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.