veiða

See also: veida, veîda, and veidā

Faroese

veiða f (genitive singular veiðu, plural veiður)

veiða (third person singular past indicative veiddi, third person plural past indicative veiddu, supine veitt)

Conjugation of veiða (group v-3)
infinitive	veiða
supine	veitt
participle (a18)¹	veiðandi	veiddur
	present	past
first singular	veiði	veiddi
second singular	veiðir	veiddi
third singular	veiðir	veiddi
plural	veiða	veiddu
	imperative
singular	veið!
plural	veiðið!
¹Only the past participle being declined.

^{The template Template:is-verb does not use the parameter(s): 1=veiddi
2=veitt
Please see Module:checkparams for help with this warning.}

veiða

veiða — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að veiða
supine (sagnbót)		veitt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		veiðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég veiði	við veiðum	present (nútíð)	ég veiði	við veiðum
	þú veiðir	þið veiðið		þú veiðir	þið veiðið
	hann, hún, það veiðir	þeir, þær, þau veiða		hann, hún, það veiði	þeir, þær, þau veiði

past (þátíð)	ég veiddi	við veiddum	past (þátíð)	ég veiddi	við veiddum
	þú veiddir	þið veidduð		þú veiddir	þið veidduð
	hann, hún, það veiddi	þeir, þær, þau veiddu		hann, hún, það veiddi	þeir, þær, þau veiddu

imperative (boðháttur)	veið (þú)	veiðið (þið)
	veiddu	veiðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

veiðast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að veiðast
supine (sagnbót)		veiðst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		veiðandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég veiðist	við veiðumst	present (nútíð)	ég veiðist	við veiðumst
	þú veiðist	þið veiðist		þú veiðist	þið veiðist
	hann, hún, það veiðist	þeir, þær, þau veiðast		hann, hún, það veiðist	þeir, þær, þau veiðist

past (þátíð)	ég veiddist	við veiddumst	past (þátíð)	ég veiddist	við veiddumst
	þú veiddist	þið veiddust		þú veiddist	þið veiddust
	hann, hún, það veiddist	þeir, þær, þau veiddust		hann, hún, það veiddist	þeir, þær, þau veiddust

imperative (boðháttur)	veiðst (þú)	veiðist (þið)
	veiðstu	veiðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

veiddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	veiddur	veidd	veitt	veiddir	veiddar	veidd
accusative (þolfall)	veiddan	veidda	veitt	veidda	veiddar	veidd
dative (þágufall)	veiddum	veiddri	veiddu	veiddum	veiddum	veiddum
genitive (eignarfall)	veidds	veiddrar	veidds	veiddra	veiddra	veiddra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	veiddi	veidda	veidda	veiddu	veiddu	veiddu
accusative (þolfall)	veidda	veiddu	veidda	veiddu	veiddu	veiddu
dative (þágufall)	veidda	veiddu	veidda	veiddu	veiddu	veiddu
genitive (eignarfall)	veidda	veiddu	veidda	veiddu	veiddu	veiddu

veiða dýr (“to hunt animals”)
veiða fisk (“to fish”)
veiða í gildru (“to trap”)
veiða ofan af (“to skim”)
veiða eitthvað upp úr einhverjum (“to cajole a secret out of someone, to wheedle a secret out of someone”)