verhoren

See also: verhören and Verhören

Dutch

Etymology

From ver- +‎ horen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -oːrən

Verb

verhoren

1. to interrogate

Conjugation

Conjugation of verhoren (weak, prefixed)
infinitive	verhoren
past singular	verhoorde
past participle	verhoord
infinitive	verhoren
gerund	verhoren n
	present tense	past tense
1st person singular	verhoor	verhoorde
2nd person sing. (jij)	verhoort, verhoor2	verhoorde
2nd person sing. (u)	verhoort	verhoorde
2nd person sing. (gij)	verhoort	verhoorde
3rd person singular	verhoort	verhoorde
plural	verhoren	verhoorden
subjunctive sing.1	verhore	verhoorde
subjunctive plur.1	verhoren	verhoorden
imperative sing.	verhoor
imperative plur.1	verhoort
participles	verhorend	verhoord
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

• Negerhollands: verhör, verhoort

Noun

verhoren

1. plural of verhoor