verhovaardigen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch verhovaerdigen. Equivalent to hovaardig +‎ ver- -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /vər.ɦoːˈvaːr.də.ɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧ho‧vaar‧di‧gen
• Rhymes: -aːrdəɣən

Verb

verhovaardigen

1. (reflexive) to be or to become arrogant, to be or to become boastful [with op ‘about’] [with over ‘about’]
2. (transitive, now rare) to make arrogant, to make boastful

Conjugation

Conjugation of verhovaardigen (weak, prefixed)
infinitive	verhovaardigen
past singular	verhovaardigde
past participle	verhovaardigd
infinitive	verhovaardigen
gerund	verhovaardigen n
	present tense	past tense
1st person singular	verhovaardig	verhovaardigde
2nd person sing. (jij)	verhovaardigt, verhovaardig2	verhovaardigde
2nd person sing. (u)	verhovaardigt	verhovaardigde
2nd person sing. (gij)	verhovaardigt	verhovaardigde
3rd person singular	verhovaardigt	verhovaardigde
plural	verhovaardigen	verhovaardigden
subjunctive sing.1	verhovaardige	verhovaardigde
subjunctive plur.1	verhovaardigen	verhovaardigden
imperative sing.	verhovaardig
imperative plur.1	verhovaardigt
participles	verhovaardigend	verhovaardigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.