verkrijgen
Dutch
editEtymology
editPronunciation
editVerb
editverkrijgen
Conjugation
edit| Conjugation of verkrijgen (strong class 1, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verkrijgen | |||
| past singular | verkreeg | |||
| past participle | verkregen | |||
| infinitive | verkrijgen | |||
| gerund | verkrijgen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verkrijg | verkreeg | ||
| 2nd person sing. (jij) | verkrijgt, verkrijg2 | verkreeg | ||
| 2nd person sing. (u) | verkrijgt | verkreeg | ||
| 2nd person sing. (gij) | verkrijgt | verkreegt | ||
| 3rd person singular | verkrijgt | verkreeg | ||
| plural | verkrijgen | verkregen | ||
| subjunctive sing.1 | verkrijge | verkrege | ||
| subjunctive plur.1 | verkrijgen | verkregen | ||
| imperative sing. | verkrijg | |||
| imperative plur.1 | verkrijgt | |||
| participles | verkrijgend | verkregen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||