vermenigvuldigen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch vermenichvuldigen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

vermenigvuldigen

1. (arithmetic) to multiply

   Antonym: delen

2. (reflexive) to multiply, to become more numerous

Conjugation

Conjugation of vermenigvuldigen (weak, prefixed)
infinitive	vermenigvuldigen
past singular	vermenigvuldigde
past participle	vermenigvuldigd
infinitive	vermenigvuldigen
gerund	vermenigvuldigen n
	present tense	past tense
1st person singular	vermenigvuldig	vermenigvuldigde
2nd person sing. (jij)	vermenigvuldigt, vermenigvuldig2	vermenigvuldigde
2nd person sing. (u)	vermenigvuldigt	vermenigvuldigde
2nd person sing. (gij)	vermenigvuldigt	vermenigvuldigde
3rd person singular	vermenigvuldigt	vermenigvuldigde
plural	vermenigvuldigen	vermenigvuldigden
subjunctive sing.1	vermenigvuldige	vermenigvuldigde
subjunctive plur.1	vermenigvuldigen	vermenigvuldigden
imperative sing.	vermenigvuldig
imperative plur.1	vermenigvuldigt
participles	vermenigvuldigend	vermenigvuldigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• vermenigvuldigbaar
• vermenigvuldiging