weetbaar

Dutch

Etymology

From weten +‎ -baar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋeːt.baːr/

Adjective

weetbaar (comparative weetbaarder, superlative weetbaarst)

1. knowable

   Antonym: onweetbaar

Declension

Declension of weetbaar
uninflected	weetbaar
inflected	weetbare
comparative	weetbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		weetbaar	weetbaarder	het weetbaarst het weetbaarste
indefinite	m./f. sing.	weetbare	weetbaardere	weetbaarste
	n. sing.	weetbaar	weetbaarder	weetbaarste
	plural	weetbare	weetbaardere	weetbaarste
definite		weetbare	weetbaardere	weetbaarste
partitive		weetbaars	weetbaarders	—

Derived terms

• onweetbaar
• weetbaarheid