yüzgeç

Turkish

Etymology

Morphologically yüz- +‎ -geç.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

yüzgeç (definite accusative yüzgeci, plural yüzgeçler)

1. fin, flipper

Declension

Inflection
Nominative	yüzgeç
Definite accusative	yüzgeci
	Singular	Plural
Nominative	yüzgeç	yüzgeçler
Definite accusative	yüzgeci	yüzgeçleri
Dative	yüzgece	yüzgeçlere
Locative	yüzgeçte	yüzgeçlerde
Ablative	yüzgeçten	yüzgeçlerden
Genitive	yüzgecin	yüzgeçlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular yüzgecim yüzgeçlerim 2nd singular yüzgecin yüzgeçlerin 3rd singular yüzgeci yüzgeçleri 1st plural yüzgecimiz yüzgeçlerimiz 2nd plural yüzgeciniz yüzgeçleriniz 3rd plural yüzgeçleri yüzgeçleri Definite accusative Singular Plural 1st singular yüzgecimi yüzgeçlerimi 2nd singular yüzgecini yüzgeçlerini 3rd singular yüzgecini yüzgeçlerini 1st plural yüzgecimizi yüzgeçlerimizi 2nd plural yüzgecinizi yüzgeçlerinizi 3rd plural yüzgeçlerini yüzgeçlerini Dative Singular Plural 1st singular yüzgecime yüzgeçlerime 2nd singular yüzgecine yüzgeçlerine 3rd singular yüzgecine yüzgeçlerine 1st plural yüzgecimize yüzgeçlerimize 2nd plural yüzgecinize yüzgeçlerinize 3rd plural yüzgeçlerine yüzgeçlerine Locative Singular Plural 1st singular yüzgecimde yüzgeçlerimde 2nd singular yüzgecinde yüzgeçlerinde 3rd singular yüzgecinde yüzgeçlerinde 1st plural yüzgecimizde yüzgeçlerimizde 2nd plural yüzgecinizde yüzgeçlerinizde 3rd plural yüzgeçlerinde yüzgeçlerinde Ablative Singular Plural 1st singular yüzgecimden yüzgeçlerimden 2nd singular yüzgecinden yüzgeçlerinden 3rd singular yüzgecinden yüzgeçlerinden 1st plural yüzgecimizden yüzgeçlerimizden 2nd plural yüzgecinizden yüzgeçlerinizden 3rd plural yüzgeçlerinden yüzgeçlerinden Genitive Singular Plural 1st singular yüzgecimin yüzgeçlerimin 2nd singular yüzgecinin yüzgeçlerinin 3rd singular yüzgecinin yüzgeçlerinin 1st plural yüzgecimizin yüzgeçlerimizin 2nd plural yüzgecinizin yüzgeçlerinizin 3rd plural yüzgeçlerinin yüzgeçlerinin