See also: Yar, þar, y ar, 'yar, yâr, yar-, -yar, yär-, and ƴar

English

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

From Middle English ȝaren, ȝurren, ȝeorren, from Old English ġeorran, ġirran, gyrran (to sound, chatter, grunt, creak, grate), from Proto-Germanic *gerraną (to creak), from Proto-Indo-European *gʰer- (to make a noise, rattle, gurgle, grumble). Cognate with Scots yarr, yirr (to snarl, growl, quarrel, cause trouble), Middle High German girren (to roar, cry, rattle, chatter).

Alternative forms

edit

Verb

edit

yar (third-person singular simple present yars, present participle yarring, simple past and past participle yarred)

  1. (intransitive) To snarl; to gnar.
  2. (intransitive, chiefly Scotland) To growl, especially like a dog; quarrel; to be captious or troublesome.

Etymology 2

edit

Uncertain.

Adjective

edit

yar (comparative more yar, superlative most yar)

  1. (UK dialectal) Sour; brackish.
Derived terms
edit

Etymology 3

edit

From Middle English yar, ȝar, variants of yare, ȝare, from Old English ġearu (ready), from Proto-West Germanic *garu, from Proto-Germanic *garwaz.

Alternative forms

edit

Adjective

edit

yar (comparative yarer, superlative yarest)

  1. (nautical, of a vessel, especially sailboat) Quick and agile; easy to hand, reef and steer.
    • 1390, J. Gower, Confessio Amantis, II. 237:
      The wynd was good, the Schip was yare.
    • 1939, The Philadelphia Story written by Philip Barry
      My, she was yar...It means, uh...easy to handle, quick to the helm, fast, right. Everything a boat should be, until she develops dry rot.
    • 1958, Bulletin of the John Rylands Library:
      ...to make a ship best weighed, or yarest in her going.
    • 1993 Captain McAllister, The Simpsons ep. 1F06
      Arr, here be a fine vessel: the yarest river-going boat there be.
Synonyms
edit

Anagrams

edit

Azerbaijani

edit

Etymology

edit

From Persian یار (yâr).

Pronunciation

edit

Noun

edit

yar (definite accusative yarı, plural yarlar)

  1. (poetic) beloved, sweetheart
  2. (dated) friend
  3. (dated) helper
    Allah yar olsun! (idiomatic)Godspeed! (literally, “may God be the helper”)

Declension

edit
    Declension of yar
singular plural
nominative yar
yarlar
definite accusative yarı
yarları
dative yara
yarlara
locative yarda
yarlarda
ablative yardan
yarlardan
definite genitive yarın
yarların
    Possessive forms of yar
nominative
singular plural
mənim (my) yarım yarlarım
sənin (your) yarın yarların
onun (his/her/its) yarı yarları
bizim (our) yarımız yarlarımız
sizin (your) yarınız yarlarınız
onların (their) yarı or yarları yarları
accusative
singular plural
mənim (my) yarımı yarlarımı
sənin (your) yarını yarlarını
onun (his/her/its) yarını yarlarını
bizim (our) yarımızı yarlarımızı
sizin (your) yarınızı yarlarınızı
onların (their) yarını or yarlarını yarlarını
dative
singular plural
mənim (my) yarıma yarlarıma
sənin (your) yarına yarlarına
onun (his/her/its) yarına yarlarına
bizim (our) yarımıza yarlarımıza
sizin (your) yarınıza yarlarınıza
onların (their) yarına or yarlarına yarlarına
locative
singular plural
mənim (my) yarımda yarlarımda
sənin (your) yarında yarlarında
onun (his/her/its) yarında yarlarında
bizim (our) yarımızda yarlarımızda
sizin (your) yarınızda yarlarınızda
onların (their) yarında or yarlarında yarlarında
ablative
singular plural
mənim (my) yarımdan yarlarımdan
sənin (your) yarından yarlarından
onun (his/her/its) yarından yarlarından
bizim (our) yarımızdan yarlarımızdan
sizin (your) yarınızdan yarlarınızdan
onların (their) yarından or yarlarından yarlarından
genitive
singular plural
mənim (my) yarımın yarlarımın
sənin (your) yarının yarlarının
onun (his/her/its) yarının yarlarının
bizim (our) yarımızın yarlarımızın
sizin (your) yarınızın yarlarınızın
onların (their) yarının or yarlarının yarlarının

Breton

edit

Etymology

edit

From Proto-Celtic *yarā (compare Welsh iâr).

Noun

edit

yar f (plural yer)

  1. hen

Cornish

edit

Etymology

edit

From Old Cornish yar, from Proto-Celtic *yarā (compare Welsh iâr).

Noun

edit

yar f (plural yer)

  1. chicken, hen

Derived terms

edit
edit
  • kock (cock (male chicken))
  • kulyek (cock (male chicken))

Kalasha

edit

Noun

edit

yar

  1. friend

Synonyms

edit

Middle English

edit

Determiner

edit

yar

  1. (chiefly Northern) Alternative form of þeir

Old Cornish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Celtic *yarā.

Noun

edit

yar

  1. chicken, hen

Descendants

edit
  • Cornish: yar

Somali

edit

Etymology

edit

Compare Hausa yārṑ (boy).

Adjective

edit

yar

  1. small, little

Tok Pisin

edit

Etymology

edit

Borrowed from German Jahr (year).

Noun

edit

yar

  1. year
    Synonym: yia
  2. Pleiades
  3. a kind of tree (Casuarina sp.) (clarification of this definition is needed)

References

edit
  • Murphy, John J. (1985) The Book of Pidgin English = Buk Bilong Tok Pisin, revised edition, Robert Brown & Associates, →ISBN, page 110
  • Volker, C. A. (general editor), et al. (2008) Papua New Guinea Tok Pisin English Dictionary, Oxford University Press in association with Wantok Niuspepa, →ISBN, page 123

Turkish

edit

Etymology 1

edit

From Ottoman Turkish یار (yar, precipice), from Proto-Turkic *yār (precipice, steep bank). Compare Old Turkic [script needed] (yār, steep slope).[1] More at яр.

Pronunciation

edit

Noun

edit

yar (definite accusative yarı, plural yarlar)

  1. cliff, scarp, precipice
Declension
edit
Inflection
Nominative yar
Definite accusative yarı
Singular Plural
Nominative yar yarlar
Definite accusative yarı yarları
Dative yara yarlara
Locative yarda yarlarda
Ablative yardan yarlardan
Genitive yarın yarların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular yarım yarlarım
2nd singular yarın yarların
3rd singular yarı yarları
1st plural yarımız yarlarımız
2nd plural yarınız yarlarınız
3rd plural yarları yarları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular yarımı yarlarımı
2nd singular yarını yarlarını
3rd singular yarını yarlarını
1st plural yarımızı yarlarımızı
2nd plural yarınızı yarlarınızı
3rd plural yarlarını yarlarını
Dative
Singular Plural
1st singular yarıma yarlarıma
2nd singular yarına yarlarına
3rd singular yarına yarlarına
1st plural yarımıza yarlarımıza
2nd plural yarınıza yarlarınıza
3rd plural yarlarına yarlarına
Locative
Singular Plural
1st singular yarımda yarlarımda
2nd singular yarında yarlarında
3rd singular yarında yarlarında
1st plural yarımızda yarlarımızda
2nd plural yarınızda yarlarınızda
3rd plural yarlarında yarlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular yarımdan yarlarımdan
2nd singular yarından yarlarından
3rd singular yarından yarlarından
1st plural yarımızdan yarlarımızdan
2nd plural yarınızdan yarlarınızdan
3rd plural yarlarından yarlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular yarımın yarlarımın
2nd singular yarının yarlarının
3rd singular yarının yarlarının
1st plural yarımızın yarlarımızın
2nd plural yarınızın yarlarınızın
3rd plural yarlarının yarlarının
Synonyms
edit

Etymology 2

edit

Pronunciation

edit

Verb

edit

yar

  1. second-person singular imperative of yarmak

Etymology 3

edit

Noun

edit

yar (definite accusative yari, plural yarler)

  1. Alternative spelling of yâr

References

edit

Yola

edit

Contraction

edit

yar

  1. Alternative form of y'art
    • 1867, “DR. RUSSELL ON THE INHABITANTS AND DIALECT OF THE BARONY OF FORTH”, in APPENDIX:
      Y'ar welcome hartille, yar welcome, joyes.
      [You're welcome heartily, you're welcome, joys.]

References

edit
  • Jacob Poole (d. 1827) (before 1828) William Barnes, editor, A Glossary, With some Pieces of Verse, of the old Dialect of the English Colony in the Baronies of Forth and Bargy, County of Wexford, Ireland, London: J. Russell Smith, published 1867, page 130
  NODES
Chat 2
eth 1
see 1
Story 1