Old Polish

edit

Etymology

edit

From za- +‎ ślepy +‎ -ić. First attested in c. 1500.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /zaɕlʲɛpit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /zaɕlʲɛpit͡ɕ/

Verb

edit

zaślepić pf (imperfective zaślepiać)

  1. to blind, to beblind, to make blind
    • 1874-1891 [c. 1500], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XIX, page 68:
      Boza matko..., roszvyąszy szvyąszane, oszvyecz szaslepyone
      [Boża Matko..., rozwięży związane, oświeć zaślepione]

Derived terms

edit
noun

Descendants

edit
  • Polish: zaślepić

References

edit
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zaślepić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish zaślepić. By surface analysis, za- +‎ ślepy +‎ -ić.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /zaˈɕlɛ.pit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: za‧śle‧pić

Verb

edit

zaślepić pf (imperfective zaślepiać)

  1. (transitive, of light) to blind (to make it difficult to see due to intensity)
    Synonym: oślepić
  2. (transitive, of emotions) to blind (to cause to think or act irrationally)
    Synonym: oślepić
  3. (transitive, technology) to fill, to plug (to insert a material into a whole)
    Synonym: zatkać
  4. (reflexive with się, of emotions) to become blind (to think or act irrationally)
    Synonyms: zapamiętać się, zatracić się

Conjugation

edit
Conjugation of zaślepić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaślepić
future tense 1st zaślepię zaślepimy
2nd zaślepisz zaślepicie
3rd zaślepi zaślepią
impersonal zaślepi się
past tense 1st zaślepiłem,
-(e)m zaślepił
zaślepiłam,
-(e)m zaślepiła
zaślepiłom,
-(e)m zaślepiło
zaślepiliśmy,
-(e)śmy zaślepili
zaślepiłyśmy,
-(e)śmy zaślepiły
2nd zaślepiłeś,
-(e)ś zaślepił
zaślepiłaś,
-(e)ś zaślepiła
zaślepiłoś,
-(e)ś zaślepiło
zaślepiliście,
-(e)ście zaślepili
zaślepiłyście,
-(e)ście zaślepiły
3rd zaślepił zaślepiła zaślepiło zaślepili zaślepiły
impersonal zaślepiono
conditional 1st zaślepiłbym,
bym zaślepił
zaślepiłabym,
bym zaślepiła
zaślepiłobym,
bym zaślepiło
zaślepilibyśmy,
byśmy zaślepili
zaślepiłybyśmy,
byśmy zaślepiły
2nd zaślepiłbyś,
byś zaślepił
zaślepiłabyś,
byś zaślepiła
zaślepiłobyś,
byś zaślepiło
zaślepilibyście,
byście zaślepili
zaślepiłybyście,
byście zaślepiły
3rd zaślepiłby,
by zaślepił
zaślepiłaby,
by zaślepiła
zaślepiłoby,
by zaślepiło
zaślepiliby,
by zaślepili
zaślepiłyby,
by zaślepiły
impersonal zaślepiono by
imperative 1st niech zaślepię zaślepmy
2nd zaślep zaślepcie
3rd niech zaślepi niech zaślepią
passive adjectival participle zaślepiony zaślepiona zaślepione zaślepieni zaślepione
anterior adverbial participle zaślepiwszy
verbal noun zaślepienie

Derived terms

edit
adjective
noun

Further reading

edit
  NODES
Note 1