zaskoczyć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zaskoczyć, from Proto-Slavic *zaskočiti. By surface analysis, za- +‎ skoczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈskɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: za‧sko‧czyć

Verb

zaskoczyć pf (imperfective zaskakiwać)

1. (transitive) to surprise, to startle, to catch unawares
2. (transitive) to baffle, to throw, to confound

Conjugation

Conjugation of zaskoczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaskoczyć
future tense	1st	zaskoczę			zaskoczymy
	2nd	zaskoczysz			zaskoczycie
	3rd	zaskoczy			zaskoczą
	impersonal	zaskoczy się
past tense	1st	zaskoczyłem, -(e)m zaskoczył	zaskoczyłam, -(e)m zaskoczyła	zaskoczyłom, -(e)m zaskoczyło	zaskoczyliśmy, -(e)śmy zaskoczyli	zaskoczyłyśmy, -(e)śmy zaskoczyły
	2nd	zaskoczyłeś, -(e)ś zaskoczył	zaskoczyłaś, -(e)ś zaskoczyła	zaskoczyłoś, -(e)ś zaskoczyło	zaskoczyliście, -(e)ście zaskoczyli	zaskoczyłyście, -(e)ście zaskoczyły
	3rd	zaskoczył	zaskoczyła	zaskoczyło	zaskoczyli	zaskoczyły
	impersonal	zaskoczono
conditional	1st	zaskoczyłbym, bym zaskoczył	zaskoczyłabym, bym zaskoczyła	zaskoczyłobym, bym zaskoczyło	zaskoczylibyśmy, byśmy zaskoczyli	zaskoczyłybyśmy, byśmy zaskoczyły
	2nd	zaskoczyłbyś, byś zaskoczył	zaskoczyłabyś, byś zaskoczyła	zaskoczyłobyś, byś zaskoczyło	zaskoczylibyście, byście zaskoczyli	zaskoczyłybyście, byście zaskoczyły
	3rd	zaskoczyłby, by zaskoczył	zaskoczyłaby, by zaskoczyła	zaskoczyłoby, by zaskoczyło	zaskoczyliby, by zaskoczyli	zaskoczyłyby, by zaskoczyły
	impersonal	zaskoczono by
imperative	1st	niech zaskoczę			zaskoczmy
	2nd	zaskocz			zaskoczcie
	3rd	niech zaskoczy			niech zaskoczą
passive adjectival participle		zaskoczony	zaskoczona	zaskoczone	zaskoczeni	zaskoczone
anterior adverbial participle		zaskoczywszy
verbal noun		zaskoczenie

Further reading

• zaskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaskoczyć in Polish dictionaries at PWN