znajomy

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish znajemy, from Proto-Slavic *znajemъ, present passive participle of *znàti (“to be acquainted with, to know”). By surface analysis, znać +‎ -omy.

Pronunciation

• IPA^(key): /znaˈjɔ.mɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmɘ
• Syllabification: zna‧jo‧my

Noun

znajomy m pers (female equivalent znajoma)

1. (nominalized) acquaintance (male person)

Declension

Declension of znajomy

	singular	plural
nominative	znajomy	znajomi
genitive	znajomego	znajomych
dative	znajomemu	znajomym
accusative	znajomego	znajomych
instrumental	znajomym	znajomymi
locative	znajomym	znajomych
vocative	znajomy	znajomi

Adjective

znajomy (not comparable, derived adverb znajomo)

1. familiar (known to one)

   znajoma twarz ― familiar face

Declension

Declension of znajomy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	znajomy		znajoma	znajome	znajomi	znajome
genitive	znajomego		znajomej	znajomego	znajomych
dative	znajomemu		znajomej	znajomemu	znajomym
accusative	znajomego	znajomy	znajomą	znajome	znajomych	znajome
instrumental	znajomym		znajomą	znajomym	znajomymi
locative	znajomym		znajomej	znajomym	znajomych

Derived terms

verbs

• oznajmiać impf, oznajmić pf
• zaznajamiać impf, zaznajomić pf

 

nouns

• znajomek
• znajomość

 

Further reading

• znajomy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• znajomy in Polish dictionaries at PWN