zrzec

See also: źrzeć

Polish

Etymology

From z- +‎ rzec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzʐɛt͡s/

• Audio; “zrzec się”:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡s
• Syllabification: zrzec

Verb

zrzec pf (imperfective zrzekać)

1. (reflexive with się) to forfeit (to give up in defeat by voluntary withdrawal) [with genitive]

Conjugation

Conjugation of zrzec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zrzec
future tense	1st	zrzekę			zrzeczemy
	2nd	zrzeczesz			zrzeczecie
	3rd	zrzecze			zrzeką
	impersonal	zrzecze się
past tense	1st	zrzekłem, -(e)m zrzekł	zrzekłam, -(e)m zrzekła	zrzekłom, -(e)m zrzekło	zrzekliśmy, -(e)śmy zrzekli	zrzekłyśmy, -(e)śmy zrzekły
	2nd	zrzekłeś, -(e)ś zrzekł	zrzekłaś, -(e)ś zrzekła	zrzekłoś, -(e)ś zrzekło	zrzekliście, -(e)ście zrzekli	zrzekłyście, -(e)ście zrzekły
	3rd	zrzekł	zrzekła	zrzekło	zrzekli	zrzekły
	impersonal	zrzeczono
conditional	1st	zrzekłbym, bym zrzekł	zrzekłabym, bym zrzekła	zrzekłobym, bym zrzekło	zrzeklibyśmy, byśmy zrzekli	zrzekłybyśmy, byśmy zrzekły
	2nd	zrzekłbyś, byś zrzekł	zrzekłabyś, byś zrzekła	zrzekłobyś, byś zrzekło	zrzeklibyście, byście zrzekli	zrzekłybyście, byście zrzekły
	3rd	zrzekłby, by zrzekł	zrzekłaby, by zrzekła	zrzekłoby, by zrzekło	zrzekliby, by zrzekli	zrzekłyby, by zrzekły
	impersonal	zrzeczono by
imperative	1st	niech zrzekę			zrzeczmy
	2nd	zrzecz			zrzeczcie
	3rd	niech zrzecze			niech zrzeką
passive adjectival participle		zrzeczony	zrzeczona	zrzeczone	zrzeczeni	zrzeczone
anterior adverbial participle		zrzekłszy
verbal noun		zrzeczenie

Further reading

• zrzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zrzec in Polish dictionaries at PWN