zwavel

Dutch

Chemical element
S
Previous: fosfor (P)
Next: chloor (Cl)

Etymology

From Middle Dutch swēvel, swāvel, from Old Dutch *sweval, from Proto-Germanic *sweblaz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzʋaː.vəl/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: zwa‧vel
• Rhymes: -aːvəl

Noun

zwavel m (uncountable)

1. (chemistry) the element sulfur

Derived terms

• zwavelachtig
• zwaveldioxide
• zwavelen
• zwavelhoudend
• zwavelig
• zwavelkopje
• zwavelregen
• zwavelstank
• zwavelstok
• zwavelwalm
• zwavelzuur
• zwavelzwam

 

Descendants

• Afrikaans: swawel
• Negerhollands: swafel
• → Sranan Tongo: swafru, swarfu
  • → Aukan: swalufu
  • → Kari'na: suwapulu
  • → Saramaccan: suwálufu