ŝteli

See also: steli

Esperanto

Etymology

From German stehlen.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈʃteli]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -eli
• Hyphenation: ŝte‧li

Verb

ŝteli (present ŝtelas, past ŝtelis, future ŝtelos, conditional ŝtelus, volitive ŝtelu)

1. (transitive) to steal

Conjugation

Conjugation of ŝteli

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		ŝtelas		ŝtelis		ŝtelos
active participle		ŝtelanta	ŝtelantaj	ŝtelinta	ŝtelintaj	ŝtelonta	ŝtelontaj
	acc.	ŝtelantan	ŝtelantajn	ŝtelintan	ŝtelintajn	ŝtelontan	ŝtelontajn
passive participle		ŝtelata	ŝtelataj	ŝtelita	ŝtelitaj	ŝtelota	ŝtelotaj
	acc.	ŝtelatan	ŝtelatajn	ŝtelitan	ŝtelitajn	ŝtelotan	ŝtelotajn
nominal active participle		ŝtelanto	ŝtelantoj	ŝtelinto	ŝtelintoj	ŝtelonto	ŝtelontoj
	acc.	ŝtelanton	ŝtelantojn	ŝtelinton	ŝtelintojn	ŝtelonton	ŝtelontojn
nominal passive participle		ŝtelato	ŝtelatoj	ŝtelito	ŝtelitoj	ŝteloto	ŝtelotoj
	acc.	ŝtelaton	ŝtelatojn	ŝteliton	ŝtelitojn	ŝteloton	ŝtelotojn
adverbial active participle		ŝtelante		ŝtelinte		ŝtelonte
adverbial passive participle		ŝtelate		ŝtelite		ŝtelote

infinitive		ŝteli						imperative		ŝtelu						conditional		ŝtelus

Derived terms

• alŝteliĝi (“to sneak up”)
• domŝtelisto (“burglar”)
• infanŝteli (“to commit kidnapping”)
• poŝoŝtelisto (“pickpocket”)
• ŝtelado (“theft”)
• ŝtelaĵo (“something which one has stolen”)
• ŝtelĉasi (“to poach”)
• ŝtele (“by theft”)
• ŝtelece (“stealthily, like a thief”)
• ŝtelema (“inclined to steal”)
• ŝteleti (“to pilfer”)
• ŝtelinto (“one who has stolen, a thief”)
• ŝtelisto (“one who steals for a living”)
• ŝtelo (“theft”)