βλάπτω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *ml̥kʷyéti. Cognate to Sanskrit मृच्यति (mṛcyati, “to hurt; to injure”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bláp.tɔː/ → /ˈβlap.to/ → /ˈvlap.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bláp.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈblap.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβlap.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈvlap.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈvlap.to/

Verb

βλάπτω • (bláptō)

1. to disable, to hinder
2. to harm, to hurt, to damage

   Synonym: σῑ́νομαι (sī́nomai)

Inflection

   Present: βλᾰ́πτω, βλᾰ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βλᾰ́πτω	βλᾰ́πτεις	βλᾰ́πτει	βλᾰ́πτετον	βλᾰ́πτετον	βλᾰ́πτομεν	βλᾰ́πτετε	βλᾰ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	βλᾰ́πτω	βλᾰ́πτῃς	βλᾰ́πτῃ	βλᾰ́πτητον	βλᾰ́πτητον	βλᾰ́πτωμεν	βλᾰ́πτητε	βλᾰ́πτωσῐ(ν)
	optative	βλᾰ́πτοιμῐ	βλᾰ́πτοις	βλᾰ́πτοι	βλᾰ́πτοιτον	βλᾰπτοίτην	βλᾰ́πτοιμεν	βλᾰ́πτοιτε	βλᾰ́πτοιεν
	imperative		βλᾰ́πτε	βλᾰπτέτω	βλᾰ́πτετον	βλᾰπτέτων		βλᾰ́πτετε	βλᾰπτόντων
middle/ passive	indicative	βλᾰ́πτομαι	βλᾰ́πτῃ, βλᾰ́πτει	βλᾰ́πτεται	βλᾰ́πτεσθον	βλᾰ́πτεσθον	βλᾰπτόμεθᾰ	βλᾰ́πτεσθε	βλᾰ́πτονται
	subjunctive	βλᾰ́πτωμαι	βλᾰ́πτῃ	βλᾰ́πτηται	βλᾰ́πτησθον	βλᾰ́πτησθον	βλᾰπτώμεθᾰ	βλᾰ́πτησθε	βλᾰ́πτωνται
	optative	βλᾰπτοίμην	βλᾰ́πτοιο	βλᾰ́πτοιτο	βλᾰ́πτοισθον	βλᾰπτοίσθην	βλᾰπτοίμεθᾰ	βλᾰ́πτοισθε	βλᾰ́πτοιντο
	imperative		βλᾰ́πτου	βλᾰπτέσθω	βλᾰ́πτεσθον	βλᾰπτέσθων		βλᾰ́πτεσθε	βλᾰπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		βλᾰ́πτειν				βλᾰ́πτεσθαι
participle	m	βλᾰ́πτων				βλᾰπτόμενος
	f	βλᾰ́πτουσᾰ				βλᾰπτομένη
	n	βλᾰ́πτον				βλᾰπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔβλᾰπτον, ἐβλᾰπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔβλᾰπτον	ἔβλᾰπτες	ἔβλᾰπτε(ν)	ἐβλᾰ́πτετον	ἐβλᾰπτέτην	ἐβλᾰ́πτομεν	ἐβλᾰ́πτετε	ἔβλᾰπτον
middle/ passive	indicative	ἐβλᾰπτόμην	ἐβλᾰ́πτου	ἐβλᾰ́πτετο	ἐβλᾰ́πτεσθον	ἐβλᾰπτέσθην	ἐβλᾰπτόμεθᾰ	ἐβλᾰ́πτεσθε	ἐβλᾰ́πτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: βλᾰ́ψω, βλᾰ́ψομαι, βλᾰβήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βλᾰ́ψω	βλᾰ́ψεις	βλᾰ́ψει	βλᾰ́ψετον	βλᾰ́ψετον	βλᾰ́ψομεν	βλᾰ́ψετε	βλᾰ́ψουσῐ(ν)
	optative	βλᾰ́ψοιμῐ	βλᾰ́ψοις	βλᾰ́ψοι	βλᾰ́ψοιτον	βλᾰψοίτην	βλᾰ́ψοιμεν	βλᾰ́ψοιτε	βλᾰ́ψοιεν
middle	indicative	βλᾰ́ψομαι	βλᾰ́ψῃ, βλᾰ́ψει	βλᾰ́ψεται	βλᾰ́ψεσθον	βλᾰ́ψεσθον	βλᾰψόμεθᾰ	βλᾰ́ψεσθε	βλᾰ́ψονται
	optative	βλᾰψοίμην	βλᾰ́ψοιο	βλᾰ́ψοιτο	βλᾰ́ψοισθον	βλᾰψοίσθην	βλᾰψοίμεθᾰ	βλᾰ́ψοισθε	βλᾰ́ψοιντο
passive	indicative	βλᾰβήσομαι	βλᾰβήσῃ	βλᾰβήσεται	βλᾰβήσεσθον	βλᾰβήσεσθον	βλᾰβησόμεθᾰ	βλᾰβήσεσθε	βλᾰβήσονται
	optative	βλᾰβησοίμην	βλᾰβήσοιο	βλᾰβήσοιτο	βλᾰβήσοισθον	βλᾰβησοίσθην	βλᾰβησοίμεθᾰ	βλᾰβήσοισθε	βλᾰβήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		βλᾰ́ψειν			βλᾰ́ψεσθαι		βλᾰβήσεσθαι
participle	m	βλᾰ́ψων			βλᾰψόμενος		βλᾰβησόμενος
	f	βλᾰ́ψουσᾰ			βλᾰψομένη		βλᾰβησομένη
	n	βλᾰ́ψον			βλᾰψόμενον		βλᾰβησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: βλᾰφθήσομαι (alternative passive)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	βλᾰφθήσομαι	βλᾰφθήσῃ	βλᾰφθήσεται	βλᾰφθήσεσθον	βλᾰφθήσεσθον	βλᾰφθησόμεθᾰ	βλᾰφθήσεσθε	βλᾰφθήσονται
	optative	βλᾰφθησοίμην	βλᾰφθήσοιο	βλᾰφθήσοιτο	βλᾰφθήσοισθον	βλᾰφθησοίσθην	βλᾰφθησοίμεθᾰ	βλᾰφθήσοισθε	βλᾰφθήσοιντο
							passive
infinitive							βλᾰφθήσεσθαι
participle	m						βλᾰφθησόμενος
	f						βλᾰφθησομένη
	n						βλᾰφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔβλᾰψᾰ, ἐβλᾰψᾰ́μην, ἑβλᾰ́βην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔβλᾰψᾰ	ἔβλᾰψᾰς	ἔβλᾰψε(ν)	ἐβλᾰ́ψᾰτον	ἐβλᾰψᾰ́την	ἐβλᾰ́ψᾰμεν	ἐβλᾰ́ψᾰτε	ἔβλᾰψᾰν
	subjunctive	βλᾰ́ψω	βλᾰ́ψῃς	βλᾰ́ψῃ	βλᾰ́ψητον	βλᾰ́ψητον	βλᾰ́ψωμεν	βλᾰ́ψητε	βλᾰ́ψωσῐ(ν)
	optative	βλᾰ́ψαιμῐ	βλᾰ́ψειᾰς, βλᾰ́ψαις	βλᾰ́ψειε(ν), βλᾰ́ψαι	βλᾰ́ψαιτον	βλᾰψαίτην	βλᾰ́ψαιμεν	βλᾰ́ψαιτε	βλᾰ́ψειᾰν, βλᾰ́ψαιεν
	imperative		βλᾰ́ψον	βλᾰψᾰ́τω	βλᾰ́ψᾰτον	βλᾰψᾰ́των		βλᾰ́ψᾰτε	βλᾰψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐβλᾰψᾰ́μην	ἐβλᾰ́ψω	ἐβλᾰ́ψᾰτο	ἐβλᾰ́ψᾰσθον	ἐβλᾰψᾰ́σθην	ἐβλᾰψᾰ́μεθᾰ	ἐβλᾰ́ψᾰσθε	ἐβλᾰ́ψᾰντο
	subjunctive	βλᾰ́ψωμαι	βλᾰ́ψῃ	βλᾰ́ψηται	βλᾰ́ψησθον	βλᾰ́ψησθον	βλᾰψώμεθᾰ	βλᾰ́ψησθε	βλᾰ́ψωνται
	optative	βλᾰψαίμην	βλᾰ́ψαιο	βλᾰ́ψαιτο	βλᾰ́ψαισθον	βλᾰψαίσθην	βλᾰψαίμεθᾰ	βλᾰ́ψαισθε	βλᾰ́ψαιντο
	imperative		βλᾰ́ψαι	βλᾰψᾰ́σθω	βλᾰ́ψᾰσθον	βλᾰψᾰ́σθων		βλᾰ́ψᾰσθε	βλᾰψᾰ́σθων
passive	indicative	ἑβλᾰ́βην	ἑβλᾰ́βης	ἑβλᾰ́βη	ἑβλᾰ́βητον	ἑβλᾰβήτην	ἑβλᾰ́βημεν	ἑβλᾰ́βητε	ἑβλᾰ́βησᾰν
	subjunctive	βλᾰβῶ	βλᾰβῇς	βλᾰβῇ	βλᾰβῆτον	βλᾰβῆτον	βλᾰβῶμεν	βλᾰβῆτε	βλᾰβῶσῐ(ν)
	optative	βλᾰβείην	βλᾰβείης	βλᾰβείη	βλᾰβεῖτον, βλᾰβείητον	βλᾰβείτην, βλᾰβειήτην	βλᾰβεῖμεν, βλᾰβείημεν	βλᾰβεῖτε, βλᾰβείητε	βλᾰβεῖεν, βλᾰβείησᾰν
	imperative		βλᾰ́βηθῐ	βλᾰβήτω	βλᾰ́βητον	βλᾰβήτων		βλᾰ́βητε	βλᾰβέντων
		active			middle		passive
infinitive		βλᾰ́ψαι			βλᾰ́ψᾰσθαι		βλᾰβῆναι
participle	m	βλᾰ́ψᾱς			βλᾰψᾰ́μενος		βλᾰβείς
	f	βλᾰ́ψᾱσᾰ			βλᾰψᾰμένη		βλᾰβεῖσᾰ
	n	βλᾰ́ψᾰν			βλᾰψᾰ́μενον		βλᾰβέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἑβλᾰ́φθην (alternative passive)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἑβλᾰ́φθην	ἑβλᾰ́φθης	ἑβλᾰ́φθη	ἑβλᾰ́φθητον	ἑβλᾰφθήτην	ἑβλᾰ́φθημεν	ἑβλᾰ́φθητε	ἑβλᾰ́φθησᾰν
	subjunctive	βλᾰφθῶ	βλᾰφθῇς	βλᾰφθῇ	βλᾰφθῆτον	βλᾰφθῆτον	βλᾰφθῶμεν	βλᾰφθῆτε	βλᾰφθῶσῐ(ν)
	optative	βλᾰφθείην	βλᾰφθείης	βλᾰφθείη	βλᾰφθεῖτον, βλᾰφθείητον	βλᾰφθείτην, βλᾰφθειήτην	βλᾰφθεῖμεν, βλᾰφθείημεν	βλᾰφθεῖτε, βλᾰφθείητε	βλᾰφθεῖεν, βλᾰφθείησᾰν
	imperative		βλᾰ́φθητῐ	βλᾰφθήτω	βλᾰ́φθητον	βλᾰφθήτων		βλᾰ́φθητε	βλᾰφθέντων
							passive
infinitive							βλᾰφθῆναι
participle	m						βλᾰφθείς
	f						βλᾰφθεῖσᾰ
	n						βλᾰφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: βέβλᾰφᾰ, βέβλᾰμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βέβλᾰφᾰ	βέβλᾰφᾰς	βέβλᾰφε(ν)	βεβλᾰ́φᾰτον	βεβλᾰ́φᾰτον	βεβλᾰ́φᾰμεν	βεβλᾰ́φᾰτε	βεβλᾰ́φᾱσῐ(ν)
	subjunctive	βεβλᾰ́φω	βεβλᾰ́φῃς	βεβλᾰ́φῃ	βεβλᾰ́φητον	βεβλᾰ́φητον	βεβλᾰ́φωμεν	βεβλᾰ́φητε	βεβλᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	βεβλᾰ́φοιμῐ, βεβλᾰφοίην	βεβλᾰ́φοις, βεβλᾰφοίης	βεβλᾰ́φοι, βεβλᾰφοίη	βεβλᾰ́φοιτον	βεβλᾰφοίτην	βεβλᾰ́φοιμεν	βεβλᾰ́φοιτε	βεβλᾰ́φοιεν
	imperative		βέβλᾰφε	βεβλᾰφέτω	βεβλᾰ́φετον	βεβλᾰφέτων		βεβλᾰ́φετε	βεβλᾰφόντων
middle/ passive	indicative	βέβλᾰμμαι	βέβλᾰψαι	βέβλᾰπται	βέβλᾰφθον	βέβλᾰφθον	βεβλᾰ́μμεθᾰ	βέβλᾰφθε	βεβλᾰ́φᾰται
	subjunctive	βεβλᾰμμένος ὦ	βεβλᾰμμένος ᾖς	βεβλᾰμμένος ᾖ	βεβλᾰμμένω ἦτον	βεβλᾰμμένω ἦτον	βεβλᾰμμένοι ὦμεν	βεβλᾰμμένοι ἦτε	βεβλᾰμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	βεβλᾰμμένος εἴην	βεβλᾰμμένος εἴης	βεβλᾰμμένος εἴη	βεβλᾰμμένω εἴητον/εἶτον	βεβλᾰμμένω εἰήτην/εἴτην	βεβλᾰμμένοι εἴημεν/εἶμεν	βεβλᾰμμένοι εἴητε/εἶτε	βεβλᾰμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		βέβλᾰψο	βεβλᾰ́φθω	βέβλᾰφθον	βεβλᾰ́φθων		βέβλᾰφθε	βεβλᾰ́φθων
		active				middle/passive
infinitive		βεβλᾰφέναι				βεβλᾰ́φθαι
participle	m	βεβλᾰφώς				βεβλᾰμμένος
	f	βεβλᾰφυῖᾰ				βεβλᾰμμένη
	n	βεβλᾰφός				βεβλᾰμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐβεβλᾰ́φειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβεβλᾰ́φειν, ἐβεβλᾰ́φη	ἐβεβλᾰ́φεις, ἐβεβλᾰ́φης	ἐβεβλᾰ́φει(ν)	ἐβεβλᾰ́φετον	ἐβεβλᾰφέτην	ἐβεβλᾰ́φεμεν	ἐβεβλᾰ́φετε	ἐβεβλᾰ́φεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future perfect: βεβλᾰ́ψομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	βεβλᾰ́ψομαι	βεβλᾰ́ψῃ, βεβλᾰ́ψει	βεβλᾰ́ψεται	βεβλᾰ́ψεσθον	βεβλᾰ́ψεσθον	βεβλᾰψόμεθᾰ	βεβλᾰ́ψεσθε	βεβλᾰ́ψονται
	optative	βεβλᾰψοίμην	βεβλᾰ́ψοιο	βεβλᾰ́ψοιτο	βεβλᾰ́ψοισθον	βεβλᾰψοίσθην	βεβλᾰψοίμεθᾰ	βεβλᾰ́ψοισθε	βεβλᾰ́ψοιντο
						middle/passive
infinitive						βεβλᾰ́ψεσθαι
participle	m					βεβλᾰψόμενος
	f					βεβλᾰψομένη
	n					βεβλᾰψόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• βλᾰ́μμᾰ (blámma)

Related terms

• βλάβη (blábē)
• βλάβος (blábos)

Further reading

• “βλάπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “βλάπτω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• βλάπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• βλάπτω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)

Greek

Alternative forms

• βλάφτω (vláfto) (familiar form)

Etymology

Probably borrowed (in this form) from Ancient Greek βλάπτω (bláptō).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvla.pto/
• Hyphenation: βλά‧πτω

Verb

βλάπτω • (vlápto) (past έβλαψα, passive βλάπτομαι)

1. (transitive) to damage, harm
2. (transitive) to cause damage (especially to health)

Usage notes

• 3rd singular active present indicative: also used as a negative impersonal verb: δε(ν) βλάπτει (“it won't hurt...”)
• See passive perfect participle βλαμμένος (vlamménos) for different meanings.

Conjugation

βλάπτω   βλάπτομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	βλάπτω  (βλάφτω →)	βλάψω	βλάπτομαι	βλαφθώ (βλαφτώ3 →)
2 sg	βλάπτεις	βλάψεις	βλάπτεσαι	βλαφθείς
3 sg	βλάπτει1	βλάψει	βλάπτεται	βλαφθεί
1 pl	βλάπτουμε, [‑ομε]	βλάψουμε, [‑ομε]	βλαπτόμαστε	βλαφθούμε
2 pl	βλάπτετε	βλάψετε	βλάπτεστε, {βλάπτεσθε}, βλαπτόσαστε	βλαφθείτε
3 pl	βλάπτουν(ε)	βλάψουν(ε)	βλάπτονται	βλαφθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έβλαπτα	έβλαψα	βλαπτόμουν(α)	βλάφθηκα (βλάφτηκα3 →)
2 sg	έβλαπτες	έβλαψες	βλαπτόσουν(α)	βλάφθηκες
3 sg	έβλαπτε	έβλαψε	βλαπτόταν(ε)	βλάφθηκε
1 pl	βλάπταμε	βλάψαμε	βλαπτόμασταν, (‑όμαστε)	βλαφθήκαμε
2 pl	βλάπτατε	βλάψατε	βλαπτόσασταν, (‑όσαστε)	βλαφθήκατε
3 pl	έβλαπταν, βλάπταν(ε)	έβλαψαν, βλάψαν(ε)	βλάπτονταν, (βλαπτόντουσαν)	βλάφθηκαν, βλαφθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα βλάπτω ➤	θα βλάψω ➤	θα βλάπτομαι ➤	θα βλαφθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα βλάπτεις, …	θα βλάψεις, …	θα βλάπτεσαι, …	θα βλαφθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … βλάψει		έχω, έχεις, … βλαφθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … βλάψει		είχα, είχες, … βλαφθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … βλάψει		θα έχω, θα έχεις, … βλαφθεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	βλάπτε	βλάψε, (→ βλάφ' 2)	—	βλάψου
2 pl	βλάπτετε	βλάψτε, (→ βλάφτε2)	βλάπτεστε, {βλάπτεσθε}	βλαφθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	βλάπτοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας βλάψει ➤		βλαμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	βλάψει		βλαφθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Also impersonal, especially when negative: δε(ν) βλάπτει (“it won't hurt...”)  2. Colloquial forms from βλάφτω.  3. Passive forms with {-φθ-} are learned, as is the ancient verb βλάπτω. For colloquial forms with ‑φτ-, see verb βλάφτω.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• ζημιώνω (zimióno, “I damage, cause damage, injure, hurt”)

Antonyms

• ωφελώ (ofeló, “I benefit”)

Related terms

• αβλαβής (avlavís, “unharmed; harmless”),
• άβλαβος (ávlavos, “unharmed”)
• άβλαπτος (ávlaptos, “unharmed”), άβλαφτος (ávlaftos)
• βλαβερός (vlaverós, “harmful”)
• βλαβερότητα f (vlaverótita, “harmfulness”)
• βλάβη f (vlávi, “damage”)
• βλαμμένος (vlamménos, “stupid, retarded”, participle)
• βλαπτικός (vlaptikós, “harmful”)
• βλαπτικότητα f (vlaptikótita, “harmfulness”)
• επιβλαβής (epivlavís, “harmful”)
• παραβλάπτω (paravlápto, “damage”)
• φρενοβλαβής (frenovlavís, “insane”)
• φρενοβλάβεια f (frenovláveia, “insanity”)