Greek

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Ancient Greek ἐπίρρημα (epírrhēma).

Noun

edit

επίρρημα (epírriman (plural επιρρήματα)

  1. (grammar) adverb (lexical category)
    Το «βεβαίως» είναι ένα επίρρημα.
    To «vevaíos» eínai éna epírrima.
    "Βεβαίως" is an adverb.

Declension

edit
Declension of επίρρημα
singular plural
nominative επίρρημα (epírrima) επιρρήματα (epirrímata)
genitive επιρρήματος (epirrímatos) επιρρημάτων (epirrimáton)
accusative επίρρημα (epírrima) επιρρήματα (epirrímata)
vocative επίρρημα (epírrima) επιρρήματα (epirrímata)

Further reading

edit
  NODES
see 1