μονόπλευρος

Greek

Adjective

μονόπλευρος • (monóplevros) m (feminine μονόπλευρη, neuter μονόπλευρο)

1. one-sided, single sided
2. unilateral

Declension

Declension of μονόπλευρος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	μονόπλευρος (monóplevros)	μονόπλευρη (monóplevri)	μονόπλευρο (monóplevro)		μονόπλευροι (monóplevroi)	μονόπλευρες (monóplevres)	μονόπλευρα (monóplevra)
genitive	μονόπλευρου (monóplevrou)	μονόπλευρης (monóplevris)	μονόπλευρου (monóplevrou)		μονόπλευρων (monóplevron)	μονόπλευρων (monóplevron)	μονόπλευρων (monóplevron)
accusative	μονόπλευρο (monóplevro)	μονόπλευρη (monóplevri)	μονόπλευρο (monóplevro)		μονόπλευρους (monóplevrous)	μονόπλευρες (monóplevres)	μονόπλευρα (monóplevra)
vocative	μονόπλευρε (monóplevre)	μονόπλευρη (monóplevri)	μονόπλευρο (monóplevro)		μονόπλευροι (monóplevroi)	μονόπλευρες (monóplevres)	μονόπλευρα (monóplevra)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μονόπλευρος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μονόπλευρος, etc.)

Synonyms

• μονομερής (monomerís)