Ancient Greek

edit

Etymology

edit

From Proto-Indo-European *kʷendʰ-; cognate with πάθος (páthos) and πάσχω (páskhō).

Pronunciation

edit
 

Noun

edit

πένθος (pénthosn (genitive πένθους or πένθεος); third declension

  1. grief, sorrow
  2. mourning
  3. a misery, misfortune

Declension

edit

Derived terms

edit

Greek

edit

Etymology

edit

Borrowed from Ancient Greek πένθος (pénthos).

Noun

edit

πένθος (pénthosn (plural πένθη)

  1. mourning, grief, bereavement (personal)
    Το πένθος είναι μία μακροχρόνια και συναισθηματικά επώδυνη διαδικασία.
    To pénthos eínai mía makrochrónia kai synaisthimatiká epódyni diadikasía.
    Grief is a long and emotionally painful process.
  2. mourning (clothing and other signs of bereavement)
  3. mourning (period of public respect paying)

Declension

edit
Declension of πένθος
singular plural
nominative πένθος (pénthos) πένθη (pénthi)
genitive πένθους (pénthous) πενθών (penthón)
accusative πένθος (pénthos) πένθη (pénthi)
vocative πένθος (pénthos) πένθη (pénthi)
  NODES
Note 3