πελάτης

Greek

Etymology

From Ancient Greek πελάτης (pelátēs, “one who comes near, serf, jobber”), derived from Ancient Greek πελάζω (pelázō, “to approach”); see there for more.

Pronunciation

• IPA^(key): /peˈla.tis/

Noun

πελάτης • (pelátis) m (plural πελάτες, feminine πελάτισσα)

1. customer, client, patient
2. patron, customer, guest (of hotel, cafe, etc)

Declension

Declension of πελάτης

	singular	plural
nominative	πελάτης (pelátis)	πελάτες (pelátes)
genitive	πελάτη (peláti)	πελατών (pelatón)
accusative	πελάτη (peláti)	πελάτες (pelátes)
vocative	πελάτη (peláti)	πελάτες (pelátes)

Related terms

• πελατεία f (pelateía, “clientele, patronage”)

Further reading

• πελάτης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language