σπόρος

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *spor-, an o-grade of Proto-Indo-European *sper- (“to strew”). Cognate with σπείρω (speírō, “I sow”), σπέρμα (spérma, “semen, sperm”), and Albanian farë; see σπείρω (speírō) for more.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /spó.ros/ → /ˈspo.ros/ → /ˈspo.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /spó.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈspo.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈspo.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈspo.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈspo.ros/

Noun

σπόρος • (spóros) m (genitive σπόρου); second declension

1. a sowing
2. the time for sowing
3. seed
4. produce, harvest, crop
5. offspring
6. semen

Inflection

Second declension of ὁ σπόρος; τοῦ σπόρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σπόρος ho spóros	τὼ σπόρω tṑ spórō	οἱ σπόροι hoi spóroi
Genitive	τοῦ σπόρου toû spórou	τοῖν σπόροιν toîn spóroin	τῶν σπόρων tôn spórōn
Dative	τῷ σπόρῳ tôi spórōi	τοῖν σπόροιν toîn spóroin	τοῖς σπόροις toîs spórois
Accusative	τὸν σπόρον tòn spóron	τὼ σπόρω tṑ spórō	τοὺς σπόρους toùs spórous
Vocative	σπόρε spóre	σπόρω spórō	σπόροι spóroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: σπόρος (spóros)
• → Latin: Sporus

Further reading

• “σπόρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σπόρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• G4703 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • seed-time idem, page 749.
  • sowing idem, page 797.

Greek

Etymology

From Ancient Greek σπόρος (spóros).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈspo̞ro̞s]

Noun

σπόρος • (spóros) m (plural σπόροι)

1. (botany) seed (of a plant)
2. (biology) sperm, seed
3. (figuratively) seed (of an idea)

Declension

Declension of σπόρος

	singular	plural
nominative	σπόρος (spóros)	σπόροι (spóroi)
genitive	σπόρου (spórou)	σπόρων (spóron)
accusative	σπόρο (spóro)	σπόρους (spórous)
vocative	σπόρε (spóre)	σπόροι (spóroi)

Further reading

• σπόρος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el