συγκινώ

See also: συγκινῶ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek συγκινῶ (sunkinô, “move together; to mentally rouse”), contracted form of συγκινέω (sunkinéō) from συν- (sun-, “with”) + κινέω (kinéo, “to move”). Equiavalent to (συν) συγ- +‎ κινώ.

Pronunciation

• IPA^(key): /siŋɟiˈno/
• Hyphenation: συ‧γκι‧νώ
• Older Hyphenation: συγ‧κι‧νώ

Verb

συγκινώ • (sygkinó) (past συγκίνησα, passive συγκινούμαι, p‑past συγκινήθηκα, ppp συγκινημένος)

1. (transitive) to move, touch, affect, thrill, excite (affect emotionally)

   Με συγκίνησε πολύ αυτή η ταινία. ― Me sygkínise polý aftí i tainía. ― That film really touched me.

   Μας συγκίνησε η ανιδιοτέλειά του. ― Mas sygkínise i anidiotéleiá tou. ― His selflessness moved us.

2. (transitive, usually in a negative sentence) to appeal to, interest

   Δεν με συγκινεί η μοντέρνα κλασσική. ― Den me sygkineí i montérna klassikí. ― Modern classical (music) doesn't appeal to me.

Conjugation

συγκινώ, συγκινούμαι / συγκινιέμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	συγκινώ	συγκινήσω	συγκινούμαι - συγκινιέμαι1,2	συγκινηθώ
2 sg	συγκινείς	συγκινήσεις	συγκινείσαι - συγκινιέσαι	συγκινηθείς
3 sg	συγκινεί	συγκινήσει	συγκινείται - συγκινιέται	συγκινηθεί
1 pl	συγκινούμε	συγκινήσουμε, [-ομε]	συγκινούμαστε - συγκινιόμαστε	συγκινηθούμε
2 pl	συγκινείτε	συγκινήσετε	συγκινείστε - συγκινιέστε, συγκινιόσαστε	συγκινηθείτε
3 pl	συγκινούν(ε)	συγκινήσουν(ε)	συγκινούνται - συγκινιούνται, συγκινιόνται	συγκινηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	συγκινούσα	συγκίνησα - {συνεκίνησα},	[[[συγκινούμουν]](α)] - συγκινιόμουν(α)1,2	συγκινήθηκα
2 sg	συγκινούσες	συγκίνησες	[συγκινούσουν(α)] - συγκινιόσουν(α)	συγκινήθηκες
3 sg	συγκινούσε	συγκίνησε	συγκινούνταν - συγκινιόταν(ε) - {συγκινείτο}, {συνεκινείτο}	συγκινήθηκε
1 pl	συγκινούσαμε	συγκινήσαμε	συγκινούμασταν, (‑ούμαστε) - συγκινιόμασταν, (‑ιόμαστε)	συγκινηθήκαμε
2 pl	συγκινούσατε	συγκινήσατε	[συγκινούσασταν, (‑ούσαστε)] - συγκινιόσασταν, (‑ιόσαστε)	συγκινηθήκατε
3 pl	συγκινούσαν(ε)	συγκίνησαν, συγκινήσαν(ε)	συγκινούνταν - συγκινιούνταν, (συγκινιόντουσαν) - {συγκινούντο}, {συνεκινούντο}	συγκινήθηκαν, συγκινηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα συγκινώ ➤	θα συγκινήσω ➤	θα συγκινούμαι - συγκινιέμαι ➤	θα συγκινηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα συγκινείς, …	θα συγκινήσεις, …	θα συγκινείσαι - συγκινιέσαι, …	θα συγκινηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … συγκινήσει   έχω, έχεις, … συγκινημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … συγκινηθεί   είμαι, είσαι, … συγκινημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … συγκινήσει   είχα, είχες, … συγκινημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … συγκινηθεί   ήμουν, ήσουν, … συγκινημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … συγκινήσει   θα έχω, θα έχεις, … συγκινημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … συγκινηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … συγκινημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	συγκίνησε	—	συγκινήσου
2 pl	συγκινείτε	συγκινήστε	συγκινείστε - συγκινιέστε	συγκινηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	συγκινώντας ➤		συγκινούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας συγκινήσει ➤		συγκινημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	συγκινήσει		συγκινηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. The passive forms with -ιέμαι, -ιόμουν are less formal.  2. The second passive forms are mostly found in the imperfective tense.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• συγκινημένος (sygkiniménos, “moved, touched”, participle)

Related terms

• ασυγκινησία f (asygkinisía, “apathy”)
• ασυγκίνητος (asygkínitos, “unmoved”, adjective)
• ευσυγκινησία f (efsygkinisía)
• ευσυγκίνητος (efsygkínitos)
• κατασυγκινώ (katasygkinó)
• συγκίνηση f (sygkínisi, “emotion”)
• συγκινησία f (sygkinisía)
• συγκινησιακός (sygkinisiakós)
• συγκινητικός (sygkinitikós, “moving, touching”)
• συγκινητικότητα f (sygkinitikótita)
• and see: κινώ (kinó, “move”)