όμορφος

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ὄμορφος (ómorphos) < ἔμορφος (émorphos), from the Ancient Greek εὔμορφος (eúmorphos), from εὖ (eû) + μορφή (morphḗ).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈo.moɾ.fos/
• Hyphenation: ό‧μορ‧φος

Adjective

όμορφος • (ómorfos) m (feminine όμορφη, neuter όμορφο)

1. beautiful, pretty, handsome (especially of objects, pictures etc)

Declension

Declension of όμορφος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	όμορφος (ómorfos)	όμορφη (ómorfi)	όμορφο (ómorfo)		όμορφοι (ómorfoi)	όμορφες (ómorfes)	όμορφα (ómorfa)
genitive	όμορφου (ómorfou)	όμορφης (ómorfis)	όμορφου (ómorfou)		όμορφων (ómorfon)	όμορφων (ómorfon)	όμορφων (ómorfon)
accusative	όμορφο (ómorfo)	όμορφη (ómorfi)	όμορφο (ómorfo)		όμορφους (ómorfous)	όμορφες (ómorfes)	όμορφα (ómorfa)
vocative	όμορφε (ómorfe)	όμορφη (ómorfi)	όμορφο (ómorfo)		όμορφοι (ómorfoi)	όμορφες (ómorfes)	όμορφα (ómorfa)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο όμορφος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο όμορφος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative ομορφότερος (omorfóteros) ομορφότερη (omorfóteri) ομορφότερο (omorfótero) ομορφότεροι (omorfóteroi) ομορφότερες (omorfóteres) ομορφότερα (omorfótera) genitive ομορφότερου (omorfóterou) ομορφότερης (omorfóteris) ομορφότερου (omorfóterou) ομορφότερων (omorfóteron) ομορφότερων (omorfóteron) ομορφότερων (omorfóteron) accusative ομορφότερο (omorfótero) ομορφότερη (omorfóteri) ομορφότερο (omorfótero) ομορφότερους (omorfóterous) ομορφότερες (omorfóteres) ομορφότερα (omorfótera) vocative ομορφότερε (omorfótere) ομορφότερη (omorfóteri) ομορφότερο (omorfótero) ομορφότεροι (omorfóteroi) ομορφότερες (omorfóteres) ομορφότερα (omorfótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ομορφότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative ομορφότατος (omorfótatos) ομορφότατη (omorfótati) ομορφότατο (omorfótato) ομορφότατοι (omorfótatoi) ομορφότατες (omorfótates) ομορφότατα (omorfótata) genitive ομορφότατου (omorfótatou) ομορφότατης (omorfótatis) ομορφότατου (omorfótatou) ομορφότατων (omorfótaton) ομορφότατων (omorfótaton) ομορφότατων (omorfótaton) accusative ομορφότατο (omorfótato) ομορφότατη (omorfótati) ομορφότατο (omorfótato) ομορφότατους (omorfótatous) ομορφότατες (omorfótates) ομορφότατα (omorfótata) vocative ομορφότατε (omorfótate) ομορφότατη (omorfótati) ομορφότατο (omorfótato) ομορφότατοι (omorfótatoi) ομορφότατες (omorfótates) ομορφότατα (omorfótata)

Synonyms

• χαριτωμένος (charitoménos, “pretty, beautiful”) (especially of girls, children, women, etc)
• ωραίος (oraíos)

Derived terms

• ομορφιά f (omorfiá, “beauty”)

Related terms

• see: μορφή f (morfí, “shape, form”)

Further reading

• όμορφος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language