тараф

Bashkir

Дүрт тараф [1]

Etymology

From Arabic طَرَف (ṭaraf, “side; participant”).

Cognate with Turkish taraf.

Pronunciation

• IPA^(key): [tɑˈrɑf]
• Hyphenation: та‧раф

Noun

тараф • (taraf)

1. cardinal point, cardinal direction
2. direction
3. side, party (in debate, conflict etc.)

   Зәки Вәлидиҙең Совет хөкүмәте тарафына сығыуын хуп күрмәй, Мөхәммәт Ҡорбанғәлиев башҡорттар исеменән Колчак хөкүмәтен яҡлау тураһында белдерә.

   Zəki Vəlidiźeñ Sovet xöküməte tarafına sığıwın xup kürməy, Möxəmmət Qorbanğəliyev başqorttar isemenən Kolçak xöküməten yaqlaw turahında belderə.

   Having not approved of Zaki Validi's defection to the Soviet Government's side, Muhammed Kurbangaliev declared that he supported Kolchak's government.

Declension

Declension of тараф (taraf)

	singular	plural
absolute	тараф (taraf)	тарафтар (taraftar)
definite genitive	тарафтың (taraftıñ)	тарафтарҙың (taraftarźıñ)
dative	тарафҡа (tarafqa)	тарафтарға (taraftarğa)
definite accusative	тарафты (taraftı)	тарафтарҙы (taraftarźı)
locative	тарафта (tarafta)	тарафтарҙа (taraftarźa)
ablative	тарафтан (taraftan)	тарафтарҙан (taraftarźan)

Derived terms

• тарафынан (tarafınan)

Tajik

Etymology

From Arabic طَرَف (ṭaraf).

Pronunciation

• IPA^(key): /taˈraf/, [t̪ʰä.ɾǽf]

Noun

Dari	طرف
Iranian Persian
Tajik	тараф

тараф • (taraf)

1. side

Uzbek

Noun

тараф (taraf) (plural тарафlar)

1. Cyrillic spelling of taraf