พื้น

See also: พัน

Thai

Etymology

Inherited from Proto-Southwestern Tai *bɯːnꟲ⁴ (“ground, earth”) (Jonsson, 1991), from Middle Chinese 本 (MC pwonX, “origin, foundation”). Cognate with Lao ພື້ນ (phư̄n), Northern Thai ᨻᩨ᩠᩶ᨶ, Lü ᦗᦹᧃᧉ (puen²), Shan ပိုၼ်ႉ (pṵ̂en), Phake ပိုꩫ် (pün), Ahom 𑜆𑜢𑜤𑜃𑜫 (pün). Cognate via Chinese: Zhuang bonj. Doublet of ปึ๊ง (bpʉ́ng) via Teochew.

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		พื้น b ụ̄ ˆ n
Romanization	Paiboon	pʉ́ʉn
	Royal Institute	phuen
(standard) IPA(key)		/pʰɯːn˦˥/(R)

Noun

พื้น • (pʉ́ʉn)

1. floor (lower part of a room); ground.
2. foundation; basis.
3. (mathematics) floor function.

Derived terms

• ผ้าพื้น
• พื้น ๆ
• พื้นความรู้
• พื้นฐาน (pʉ́ʉn-tǎan)
• พื้นดิน (pʉ́ʉn-din)
• พื้นดี
• พื้นเดิม
• พื้นถิ่น
• พื้นท้อง
• พื้นที่ (pʉ́ʉn-tîi)
• พื้นบ้าน (pʉ́ʉn-bâan)
• พื้นผิว (pʉ́ʉn-pǐu)
• พื้นเพ
• พื้นเมือง (pʉ́ʉn-mʉʉang)
• พื้นเสีย (pʉ́ʉn-sǐia)
• พื้นหลัง (pʉ́ʉn-lǎng)
• ภาคพื้น
• ยกพื้น
• ยืนพื้น
• รองพื้น (rɔɔng-pʉ́ʉn)
• ลงพื้น
• วัดพื้น
• วิดพื้น