ἱκνέομαι

Ancient Greek

Nasal-suffixed form of ἵκω (híkō).

ῐ̔κνέομαι • (hiknéomai)

to come, reach, arrive at
(impersonal, in present and imperfect) to be appropriate, fitting, proper [with accusative ‘for someone, something’ and infinitive ‘to do something’]

Present: ῐ̔κνέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ῐ̔κνέομαι	ῐ̔κνέῃ, ῐ̔κνέει	ῐ̔κνέεται	ῐ̔κνέεσθον	ῐ̔κνέεσθον	ῐ̔κνεόμεθᾰ	ῐ̔κνέεσθε	ῐ̔κνέονται
	subjunctive	ῐ̔κνέωμαι	ῐ̔κνέῃ	ῐ̔κνέηται	ῐ̔κνέησθον	ῐ̔κνέησθον	ῐ̔κνεώμεθᾰ	ῐ̔κνέησθε	ῐ̔κνέωνται
	optative	ῐ̔κνεοίμην	ῐ̔κνέοιο	ῐ̔κνέοιτο	ῐ̔κνέοισθον	ῐ̔κνεοίσθην	ῐ̔κνεοίμεθᾰ	ῐ̔κνέοισθε	ῐ̔κνέοιντο
	imperative		ῐ̔κνέου	ῐ̔κνεέσθω	ῐ̔κνέεσθον	ῐ̔κνεέσθων		ῐ̔κνέεσθε	ῐ̔κνεέσθων
						middle/passive
infinitive						ῐ̔κνέεσθαι
participle	m					ῐ̔κνεόμενος
	f					ῐ̔κνεομένη
	n					ῐ̔κνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ῐ̔κνοῦμαι	ῐ̔κνεῖ, ῐ̔κνῇ	ῐ̔κνεῖται	ῐ̔κνεῖσθον	ῐ̔κνεῖσθον	ῐ̔κνούμεθᾰ	ῐ̔κνεῖσθε	ῐ̔κνοῦνται
	subjunctive	ῐ̔κνῶμαι	ῐ̔κνῇ	ῐ̔κνῆται	ῐ̔κνῆσθον	ῐ̔κνῆσθον	ῐ̔κνώμεθᾰ	ῐ̔κνῆσθε	ῐ̔κνῶνται
	optative	ῐ̔κνοίμην	ῐ̔κνοῖο	ῐ̔κνοῖτο	ῐ̔κνοῖσθον	ῐ̔κνοίσθην	ῐ̔κνοίμεθᾰ	ῐ̔κνοῖσθε	ῐ̔κνοῖντο
	imperative		ῐ̔κνοῦ	ῐ̔κνείσθω	ῐ̔κνεῖσθον	ῐ̔κνείσθων		ῐ̔κνεῖσθε	ῐ̔κνείσθων
						middle/passive
infinitive						ῐ̔κνεῖσθαι
participle	m					ῐ̔κνούμενος
	f					ῐ̔κνουμένη
	n					ῐ̔κνούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ῑ̔κνεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ῑ̔κνεόμην	ῑ̔κνέου	ῑ̔κνέετο	ῑ̔κνέεσθον	ῑ̔κνεέσθην	ῑ̔κνεόμεθᾰ	ῑ̔κνέεσθε	ῑ̔κνέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ῑ̔κνούμην	ῑ̔κνοῦ	ῑ̔κνεῖτο	ῑ̔κνεῖσθον	ῑ̔κνείσθην	ῑ̔κνούμεθᾰ	ῑ̔κνεῖσθε	ῑ̔κνοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἵξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἵξομαι	ἵξῃ, ἵξει	ἵξεται	ἵξεσθον	ἵξεσθον	ἱξόμεθᾰ	ἵξεσθε	ἵξονται
middle	optative	ἱξοίμην	ἵξοιο	ἵξοιτο	ἵξοισθον	ἱξοίσθην	ἱξοίμεθᾰ	ἵξοισθε	ἵξοιντο
					middle
infinitive					ἵξεσθαι
participle	m				ἱξόμενος
	f				ἱξομένη
	n				ἱξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ῑ̔κόμην	ῑ̔́κου	ῑ̔́κετο	ῑ̔́κεσθον	ῑ̔κέσθην	ῑ̔κόμεθᾰ	ῑ̔́κεσθε	ῑ̔́κοντο
	subjunctive	ἵκωμαι	ἵκῃ	ἵκηται	ἵκησθον	ἵκησθον	ἱκώμεθᾰ	ἵκησθε	ἵκωνται
	optative	ἱκοίμην	ἵκοιο	ἵκοιτο	ἵκοισθον	ἱκοίσθην	ἱκοίμεθᾰ	ἵκοισθε	ἵκοιντο
	imperative		ἱκοῦ	ἱκέσθω	ἵκεσθον	ἱκέσθων		ἵκεσθε	ἱκέσθων
					middle
infinitive					ἱκέσθαι
participle	m				ἱκόμενος
	f				ἱκομένη
	n				ἱκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ῑ̔κόμην	ῑ̔́κεο	ῑ̔́κετο	ῑ̔́κεσθον	ῑ̔κέσθην	ῑ̔κόμε(σ)θᾰ	ῑ̔́κεσθε	ῑ̔́κοντο
	subjunctive	ἵκωμαι	ἵκηαι	ἵκηται	ἵκησθον	ἵκησθον	ἱκώμε(σ)θᾰ	ἵκησθε	ἵκωνται
	optative	ἱκοίμην	ἵκοιο	ἵκοιτο	ἵκοισθον	ἱκοίσθην	ἱκοίμε(σ)θᾰ	ἵκοισθε	ἱκοίᾰτο
	imperative		ἵκεο	ἱκέσθω	ἵκεσθον	ἱκέσθων		ἵκεσθε	ἱκέσθων
					middle
infinitive					ἱκέσθαι
participle	m				ἱκόμενος
	f				ἱκομένη
	n				ἱκόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἷγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἷγμαι	ἷξαι	ἷκται	ἷχθον	ἷχθον	ῑ̔́γμεθᾰ	ἷχθε	ῑ̔́γᾰται
	subjunctive	ῑ̔γμένος ὦ	ῑ̔γμένος ᾖς	ῑ̔γμένος ᾖ	ῑ̔γμένω ἦτον	ῑ̔γμένω ἦτον	ῑ̔γμένοι ὦμεν	ῑ̔γμένοι ἦτε	ῑ̔γμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ῑ̔γμένος εἴην	ῑ̔γμένος εἴης	ῑ̔γμένος εἴη	ῑ̔γμένω εἴητον/εἶτον	ῑ̔γμένω εἰήτην/εἴτην	ῑ̔γμένοι εἴημεν/εἶμεν	ῑ̔γμένοι εἴητε/εἶτε	ῑ̔γμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἷξο	ῑ̔́χθω	ἷχθον	ῑ̔́χθων		ἷχθε	ῑ̔́χθων

infinitive						ἷχθαι
participle	m					ῑ̔γμένος
	f					ῑ̔γμένη
	n					ῑ̔γμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.