See also: absolútny

Polish

edit

Etymology

edit

Adapted borrowing of Latin absolūtus +‎ -ny.[1][2] First attested in 1703.[3]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ap.sɔˈlut.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -utnɘ
  • Syllabification: ab‧so‧lut‧ny

Adjective

edit

absolutny (not generally comparable, comparative bardziej absolutny or absolutniejszy, superlative najbardziej absolutny or najabsolutniejszy, derived adverb absolutnie)

  1. absolute (entire)
  2. absolute (unquestionable)
    Masz absolutną rację!You're absolutely right!
  3. absolute (being objective)
  4. (relational) absolute (based on absolutism)

Declension

edit

Derived terms

edit
nouns
edit
adjectives
adverb
nouns
verbs

Collocations

edit

References

edit
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “absolutny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “absolutny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. ^ Wiesław Morawski (27.06.2008) “ABSOLUTNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

edit
  NODES
Idea 4
idea 4
Note 1