vindingrijk

Dutch

Etymology

From vinding +‎ rijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɪn.dɪŋˌrɛi̯k/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: vin‧ding‧rijk

Adjective

vindingrijk (comparative vindingrijker, superlative vindingrijkst)

1. creative, inventive

   Synonym: creatief

2. resourceful

Declension

Declension of vindingrijk
uninflected	vindingrijk
inflected	vindingrijke
comparative	vindingrijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		vindingrijk	vindingrijker	het vindingrijkst het vindingrijkste
indefinite	m./f. sing.	vindingrijke	vindingrijkere	vindingrijkste
	n. sing.	vindingrijk	vindingrijker	vindingrijkste
	plural	vindingrijke	vindingrijkere	vindingrijkste
definite		vindingrijke	vindingrijkere	vindingrijkste
partitive		vindingrijks	vindingrijkers	—

Derived terms

• vindingrijkheid