zwyczaj

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъvyčajь. By surface analysis, deverbal from zwyknąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzvɘ.t͡ʂaj/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ʂaj
• Syllabification: zwy‧czaj

Noun

zwyczaj m inan

1. habit (an action done on a regular basis)

Declension

Declension of zwyczaj

	singular	plural
nominative	zwyczaj	zwyczaje
genitive	zwyczaju	zwyczajów
dative	zwyczajowi	zwyczajom
accusative	zwyczaj	zwyczaje
instrumental	zwyczajem	zwyczajami
locative	zwyczaju	zwyczajach
vocative	zwyczaju	zwyczaje

Derived terms

verbs

• nawykać impf, nawyknąć pf
• odwykać impf, odwyknąć pf
• odzwyczajać impf, odzwyczaić pf
• przywykać impf, przywyknąć pf
• przyzwyczajać impf, przyzwyczaić pf
• wzwyczajać impf, wzwyczaić pf
• zawykać impf, zawyknąć pf
• zwyknąć pf

 

adjectives

• przyzwyczajony
• zwyczajny
• zwyczajowy
• zwykły

 

nouns

• nawyk
• zwyczajność

 

Descendants

• → Belarusian: звы́чай (zvýčaj)

Further reading

• zwyczaj in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zwyczaj in Polish dictionaries at PWN