Afaroj
La afaroj estas nomada etno, kiu estas disvastiĝinta ĉefe en la oriento de Etiopio kaj ankaŭ en la sudo de Eritreo kaj en Ĝibutio, sed kiu de ĉiam malmulte atentis ŝtatecon. La tuta populacio estas ĉ. 2 644 000 homoj. Ili vivtenas sin precipe per bestobredado kaj proksime al la marbordo per fiŝkaptado. Ili praktikas islamon miksitan kun tradiciaj animismaj elementoj. La afara lingvo apartenas al la kuŝida lingvofamilio kaj sonas pro siaj diversaj faringaloj kaj glotaloj ekstreme raŭke.
| Afaroj | |
|---|---|
| etno | |
| Cushitic peoples | |
| Suma populacio | |
| 5 000 000 | |
| Ŝtatoj kun signifa populacio | |
| Lingvo(j) | |
| afara lingvo | |
| Religio | |
| sunaismo | |
La araboj nomas la afarojn danakil (pluralo de dankali, en Esperanto "dankalo"[1]), la etiopoj nomas ilin adaloj.
Unu el la administraj regionoj de Etiopio laŭ la etno nomatas regiono Afaro.
En esperanto-kulturo
redaktiEn la 1960-aj jaroj Danakilan dezerton, kie loĝas la afaroj, vizitis la fama esperantisto Tibor Sekelj. Siajn spertojn la verkisto-vojaĝisto priskribis en la novelo «En la Danakila dezerto».[2] La afarojn li prezentas kiel la genton malamikeman al fremduloj, kun kruelaj tradicioj inkluzive de virina cirkumcido.
Referencoj
redakti- ↑ Enciklopedia Vortaro Esperanta-Germana de Eugen Wüster (1923-1929). esperante
- ↑ Tibor Sekelj. En la Danakila dezerto // Mondo de travivaĵoj. Edistudio, Pizo, 1990. p. 266-273. — ISBN 88-7036-0121 esperante
