Al-Nizamija
Al-Nizamija de Bagdado (en araba: المدرسة النظامية), unu el la unuaj lernejoj nizamijeh, estis establita en 1065 en Bagdado. En Julio 1091, Nizam al-Mulk nomumis 33-jaraĝan Algazelon kiel profesoro de la lernejo. Havigante senpagan edukadon, ĝin oni priskribis kiel la "plej granda universitato de la mezepoka mondo". Ibn Tumart, fondinto de la berbera almohada dinastio, studis en la lernejo estre de Algazelo kaj de Al-Kika al-Harrasi. Ankaŭ la bofrato de Nizam al-Mulk nome Mughatil ibn Bakri estis dungita en la lernejo. En 1096, kiam Algazelo lasis la lernejon, ĝi estis hejmo de 3 000 studentoj. En 1116, Muhammad al-Ŝahrastani instruis en la nizamijeh. En la 1170-aj jaroj, la reganto Beha ud-Din instruis en la nizamijeh, antaŭ li translokiĝis por instrui en Mosulo, dum Imad ad-Din al-Isfahani studis tie fine de la 12-a jarcento.
| Al-Nizamija | ||
|---|---|---|
| Madrasa nizamijah lernejo akademio de sciencoj 
| ||
| Komenco | 1065 vd | |
| Fino | 1258 vd | |
| Lando(j) | Selĝuka Imperio vd | |
| Situo | Bagdado | |
| Fondinto(j) | Nizam al-Mulk vd | |
La studobjektaro dekomence fokusis al religioscienco, islama juro, araba literaturo, kaj aritmetiko, kaj poste etendiĝis al historio, matematiko, scienco, kaj muziko.
Bibliografio
redakti- Makdisi, George: "Madrasa and University in the Middle Ages", Studia Islamica, No. 32 (1970), pp. 255–264
- En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Al-Nizamiyya of Baghdad en la angla Vikipedio.