Charles de Bovelles

Karlo de BOVILO (1479-1567)[1] naskiĝis en Sankta Kentino, en la 28-a de marto 1479 - mortis en Ham, Somme, en la 24-a de februaro 1567) estis franca filozofo, matematikisto, Kanoniko de Noyon kaj leksikografo.

Charles de Bovelles
Persona informo
Charles de Bovelles
Naskiĝo 30-an de novembro 1478 (1478-11-30)
en Saint-Quentin
Morto 30-an de novembro 1552 (1552-11-30) (74-jaraĝa)
en Noyon
Lingvoj latinafranca vd
Ŝtataneco Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater collège du Cardinal-Lemoine (en) Traduki (1495–1503) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo filozofo
universitata instruisto
matematikisto
teologo
verkisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Filozofo
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr
Caroli Bouilli samarobrini Prouerbiorum vulgarium (1531)
Caroli Bouilli samarobrini Prouerbiorum vulgarium (1531)

Lia "Géométrie en françoys", publikita en 1511, estis lia unua scienca verko france presita. Li estis profesoro en la Kolegio de la Kardinalo Lemoine, kaj verkis multajn filozofiajn, matematikajn, teologiajn kaj mistikajn traktatojn. Li estis rigardita kiel la plej notinda pensulo en Francio en la fino de la 15-a jarcento kaj komenco de la 16-a jarcento.

Biografio

redakti
 
Geometrie practique, 1551

Li estis lernanto de Jacobus Faber Stapulensis, profesoro de Beatus Rhenanus kaj larĝe travojaĝis Eŭropon. Li studis filozofion, logikon kaj aritmetikon en la Kolegio de la Kardinalo Lemoine[2], en Parizo. Li estis kanoniko en la Katedralo de Noyon kaj elektisto en la Kapitulo de la kolegihava preĝejo de Saint-Quentin.

Verkoj

redakti
  • In artem oppositorum introductio, 1501;
  • Metaphysicae introductorium, 1503;
  • De constitutione et utilitate artium, ca. 1510;
  • Quae in hoc volumine continentur: Liber de intellectu. Liber de sensibus. Liber de generatione. Libellus de nihilo. Ars oppositorum. Liber de sapiente. Liber de duodecim numeris. Philosophicae epistulae. Liber de perfectis numeris. Libellus de mathematicis rosis. Liber de mathematicis corporibus. Libellus de mathematicis supplementis, 1510 (Repr. 1970);
  • Dominica Oratio tertrinis ecclesiastice hierarchie ordinibus particulatim attributa et facili explanata commentario, 1511;
  • In hoc opere contenta: Commentarius in primordiale Evangelium divi Joannis. Vita Remundi eremitae. Philosophicae aliquot Epistolae, 1511;
  • Physicorum Elementorum libri decem denis capitibus distincti, quae capita denis sunt propositionibus exornata, unde libri sunt decem, capita centum, propositiones mille, 1512;
  • Questionum theologicarum libri septem, 1513;
  • Theologicarum Conclusionum libri decem, 1515;
  • Responsiones ad novem quaesita Nicolai Paxii, 1520;
  • Aetatum mundi septem supputatio, 1520;
  • In hoc opere contenta: Liber cordis. Liber propriae rationis. Liber substantialium propositonum; Liber naturalium sophismatum. Liber cubicarum mensularum,1523;
  • Divinae Caliginis liber, 1526;
  • Opus egregium de voto, libero arbitrio ac de differentis orationis, Paris 1529; Proverbiorum vulgarium libri tres, 1531;
  • De Laude Hierusalem liber unus. Eiusdem de laude gentium liber I. De Concertatione et area peccati liber I. De Septem vitiis liber I, 1531;
  • De Raptu divi Pauli libellus, auctus ab eius epistula ad fratrem Innocentium Guenotum, in Caelestinesium monarchorum ordine Deo militantem. Eiusdem de Prophetica Visione liber, 1531;
  • Liber de differentia vulgarium linguarum et gallici sermonis varietate, 1533;
  • Agonologia Christi, 1533;
  • Dialogi tres de Animae immortalitate, Resurrectione, Mundi excidio et illius instauratione, 1552;
  • Geometricum opus duobus libris comprehensum, 1557;
  • Praxilogia Christi quatuor libris distincta. o. J.

Vidu ankaŭ

redakti

Literaturo

redakti

Referencoj

redakti
  1. Bibliothèque Nationale de France
  2. Jean Lemoine (1250-1313) estis franca kardinalo kaj papa legato kaj fondis la kolegion kiu portas sian nomon.
 Rilataj artikoloj troviĝas en
Portalo pri Homoj
  NODES
mac 1
os 12