Georg Kreisler

Georg KREISLER (naskiĝinta la 18-an de julio 1922 en Vieno, mortinta la 22-an de novembro 2011 en Salcburgo) estis aŭstra kabaretisto, komponisto, verkisto kaj satiristo.

Georg Kreisler
Persona informo
Naskiĝo	18-an de julio 1922 (1922-07-18) en Vieno
Morto	22-an de novembro 2011 (2011-11-22) (89-jaraĝa) en Salcburgio
Lingvoj	germana
Ŝtataneco	Usono
Memorigilo
Familio
Edz(in)o	Topsy Küppers (en) (1960–1978)
Infano	Sandra Kreisler (en)
Okupo
Okupo	komponisto kantotekstisto kantoverkisto kantisto verkisto diskografa artisto
TTT
Retejo	http://www.georgkreisler.de

Vivo

Kreisler frekventis gimnazion kaj trejnitis muzike en Vieno, ĝis kiam la familio (la patro estis advokato) elmigris Usonon, al Hollywood. Inter 1942-45 Kreisler estis en la usona militservo, venis al Eŭropo kaj faris aĵojn por soldatoj. En la jaro 1943-a li ricevis la usonan ŝtatanecon.

En 1945 li reiris al Hollywood, denove deĵoris en la filmmondo, al 1946 li troviĝis en Novjorko kaj aperis sursceneje kiel kantisto en klubejoj noktaj en la tuta Usono. En 1955 li revenis la Vieno kaj ludigis siajn verkojn ĉefe en la trinkejo "Marietta-Bar". Tie li renkontis la anojn de la artista grupo Bronner-Merz-Qualtinger. En 1956 li prunteprenis kune kun Gerhard Bronner la teatrejon "Intimes Theater" en la strateto Liliengasse, kie ili faris, kune kun Carl Merz, Helmut Qualtinger, Peter Wehle, Louise Martini kaj aliaj la programon Blattl vor'm Mund. Sekvis surbendigoj sondisken. En 1957 Kreisler forlasis ties estraron sed jes ja kunlaboris ankaŭ dum la sekvintaj kabaretprogramoj kiel verkisto kaj komponisto. En 1959 li tute forlasis la (poste ) t.n. Sennoman ensemblon.

En Germanio

En 1958 li transloĝiĝis kun la tiama edzino Topsy Küppers al Munkeno kaj distrigadis la homojn kun ŝi. Inter 1962-76 ili denove vivis en la aŭstria ĉefurbo. Tiam Kreisler skribis serion da teatraĵoj kaj faris kun la edzino la ORF-televidserion Die heiße Viertelstunde.

En 1976 li iris al Okcidenta Berlino, ekde 1977 lia privata kaj labora partnerino estis Barbara Peters. En 1988 Kreisler transloĝiĝis al Hof proksime de Salcburgo, en 1992 al Bazelo por reveni en 2007 al Salcburgo.

Krom ĉ. 500 kantojn li verkis ankaŭ romanojn, poemojn, ethistoriojn kaj operojn. Lia opero Der Aufstand der Schmetterlinge havis la premieron en novembro 2000 ĉe Wiener Sofiensäle. En 2009 okazis en Rostock la premiero de la opero Das Aquarium oder Die Stimme der Vernunft.

En aŭtuno 2009 Kreisler prezentis en Hamburgo la aŭtobiografion Letzte Lieder. Sekvis la libroj Anfänge – Eine literarische Vermutung, Georg Kreisler für Boshafte kaj la romano Ein Prophet ohne Zukunft. En 2010/11 li estis kune kun Barbara Peters surturnee kun la sceneja laŭtlegado Anfänge oder Zufällig in San Francisco.

En 2003 li gajnis la premion Prix Panthéon en la kategorio "Reif und bekloppt", en 2004 stelon satiristan ĉe "Walk of Fame des Kabaretts" en Majenco kaj en 2004 la premion Richard-Schönfeld-Preis pri satiraĵoj literaturaj. En 2010 li ricevis, por la kompleta verkaro, la premion Hölderlin de la urbo Bad Homburg.

Verkoj (elekto)

Libroj

• Kreisler, G., Die alten bösen Lieder. Ein Erinnerungsbuch. Ueberreuter, Wien 1989.
• — Der guate alte Franz und andere Lieder. Sanssouci, Zürich 1962.
• — Mutter kocht Vater und andere Gemälde der Weltliteratur. Illustriert vom Künstler selbst. Buch- und Schallträger-Verl. Karl Schwarzer, Wien o.J.
• — Ist Wien überflüssig? Satiren über die einzige Stadt der Welt, in der ich geboren bin. Ueberreuter, Wien 1987.
• — Worte ohne Lieder. Satiren. Neff Vlg., Wien 1986.
• — Wenn ihr lachen wollt ... Ein Lesebuch. Hrsg. v. Thomas B. Schumann. Edition Memoria. Hürth-Wien 2001.
• — Das Auge des Beschauers. Mit Illustrationen v. Christoph Gloor. Nebelspalter, Rorschach o.J.
• — Mein Heldentod. Prosa und Gedichte. Arco Verl., Wuppertal 2003.
• — Letzte Lieder. Autobiografie. Arche, Zürich-Hamburg 2009.
• Georg Kreisler gibt es gar nicht. Die Biographie aufgeschrieben v. Hans-Jürgen Fink u. Michael Seufert. Scherz, München 2005.
• — Zufällig in San Francisco. Unbeabsichtigte Gedichte. Verbrecher Vlg., Berlin 2010.
• — Anfänge – Eine literarische Vermutung. Atrium, Zürich/Hamburg 2010.
• — Georg Kreisler für Boshafte. Insel, Berlin 2010.
• — Ein Prophet ohne Zukunft. Roman. Vollständig überarbeitete Neuausgabe Verbrecher Verlag, Berlin 2011.

Diskoj

• Kreisler, G., Everblacks. Preiser, 1996.
• — Everblacks 2. Preiser, 1996.
• — Die alten bösen Lieder. Preiser, 1997.
• — "Nichtarische" Arien. Preiser, 1988.
• — Literarisches und Nichtarisches. Preiser, 1997.
• — Seltsame Liebeslieder. Preiser, 1990.
• — Sodom und Andorra. Eine Parodie von Georg Kreisler. Preiser, 1999.
• — Unheilbar gesund. Preiser, 1989.
• — Allein wie eine Mutterseele. Preiser, 1992.
• — Vorletzte Lieder. Preiser, 1992
• — Kreislers Purzelbäume. Preiser, 1990.

Kreisler, Georg u. Topsy Küppers, Der Tod, das muss ein Wiener sein. Preiser, 1994.

• — Heute abend: Lola Blau. Text und Musik von Georg Kreisler. Preiser, 1990.

Kreisler, Georg u. Barbara Peters, Mit dem Rücken zur Wand. Preiser, 1994.

• — Lieder gegen fast alles. kip records, 2002.

Fonto

Biografio ĉe kabarettarchiv.at Arkivigite je 2015-12-22 per la retarkivo Wayback Machine