Geraniacoj

La geraniacoj^[2] (latine Geraniaceae) estas planta familio el la dukotiledonaj angiospermoj. Tiu familio apartenas al la ordo geranialoj (Geraniales). Ĝi enhavas 7 genrojn kaj ĉirkaŭ 840 speciojn^[1]^,^[3]. Ĝia tipa genro estas geranio^[2].

Kiel legi la taksonomion

Geraniacoj

roberta geranio (Geranium robertianum)

Biologia klasado

Regno:	plantoj Plantae
Subregno:	trakeofitoj Tracheophyta
Superdivizio:	spermatofitoj Spermatophyta
Divizio:	angiospermoj Angiospermae
Klaso:	dukotiledonoj Magnoliopsida
Subklaso:	rozedoj Rosidae malvedoj Malvidae
Ordo:	geranialoj Geraniales
Familio:	geraniacoj Geraniaceae Juss. ^[1]

Tipa genro

geranio Geranium
L.

Aliaj Vikimediaj projektoj

Sistematiko en Vikispecioj

Komunejo pri Geraniacoj

v • d • r

Ili estas herbaj plantoj aŭ arbetoj, kiuj produktas vegetaĵajn esencojn en kontinentaj ĝis tropikaj zonoj. Geranio kaj pelargonio estas tre uzataj en hortikulturo.

Taksonomio

Laŭ World Flora Online kaj The Plant List (5 jun. 2020)^[1]^,^[3], jen ĉi-sube la listo de la akceptitaj taksonoj, kaj ties Esperantaj nomoj^[4]:

Angiospermae - angiospermoj
- Geraniales Juss. ex Bercht. & J.Presl - geranialoj
  - Geraniaceae Juss. - geraniacoj
    - California Aldasoro, C. Navarro, P. Vargas, L. Sáez & Aedo - kalifornjo
    - Erodium L'Hér. ex Aiton - erodio^[5]
    - Geranium L. - geranio^[2]
    - Hypseocharis J. Rémy - hipseokarito
    - Monsonia L. - monsonio
    - Pelargonium L'Hér. ex Aiton - pelargonio^[6]
    - Sarcocaulon Sweet - sarkokaŭlo

Bildaro

herbeja geranio (Geranium pratense)
malhela geranio (Geranium phaeum)
hederfolia pelargonio (Pelargonium peltatum)
Sarcocaulon crassicaule
Erodium cicutarium

Pelargonidino

Pelargonidino estas natura pigmento apartenanta al la familio de la antocianidino, kaj kiel ĉiuj antocianinoj, ĝi estas kontraŭoksidanto, kiu produktas karakterizan oranĝokoloron. Pelargonidino troviĝas en geranioj kiel ruĝa pigmento kaj ĝi ankaŭ respondecas pri la ruĝokoloreco de la filodendro, apartenanta al la familio de la arumacoj aŭ araceoj. La floroj organĝ-koloraj de la Lysimachia monelli posedas plej altan koncentriĝon de la pelargonidina pigmento. Ĝi ankaŭ estas la ĉefa konstituanto de la Phaseolus vulgaris.