Hontoruĝo
Hontoruĝo aŭ vangoruĝo estas la ruĝiĝo de la haŭto de la vizaĝo, ĉefe ĉe la vangoj; tiu esprimo estas uzata precipe kiam la ruĝiĝo korespondas al emocia reago, antaŭ precizaj emocioj kiuj produktas anksion, kiel honto, kulpo, anksieco, nervozeco, amo, seksa ekscito aŭ pudoro. Tiu ruĝiĝo povas esti asocia ankaŭ al pli malsimplaj statoj de enamiĝo. Se la ruĝiĝo pluas dum mallonge post la ekruĝiĝo, tio povas korespondi al simptomo indika al kuperozo. La ruĝiĝo povas esti ankaŭ manifesto de la Malsano de Wernicke.
Estas alia malordo nomita kranivizaĝa idiopata eritemo, en kiu la persono ruĝiĝas ege intense antaŭ eĉ malgranda stimulo. Ĝi rilatas al forta fobio al socia interagado (vidu artikolon Socia anksia perturbo).
Bibliografio
redakti- Crozier, W. R., Blushing and the Social Emotions: The Self Unmasked, Basingstoke, Palgrave Macmillan, 2006. ISBN 1-4039-4675-2
- Miller, R. S., Embarrassment: Poise and Peril in Everyday Life, Guilford Press, 1997. ISBN 157230247
- "Yo me ruborizo permanentemente" [1] Arkivigite je 2009-07-26 per la retarkivo Wayback Machine
- Jadresic, E., When Blushing Hurts: Overcoming Abnormal Facial Blushing (2a eldono), iUniverse, 2014. ISBN 978-1491750285
- Jadresic, E., Blushing. Cuando sonrojarse duele (2a eldono), ebooks del Sur, 2014. ISBN 978-956-9274-18-3