Maurice Genevoix

Maurice GENEVOIX (naskiĝis je la 29-a de novembro 1890 en Decizes (Nièvre) - mortis je la 8-a de septembro 1980) estis franca romanisto, de 1958 ĝis 1973 "Ĉiama Sekretario" de la Franca Akademio, granda amiko de la Internacia Lingvo.

Maurice Genevoix
Persona informo
Naskonomo	Charles Louis Maurice Genevoix
Naskiĝo	29-an de novembro 1890 (1890-11-29) en Decize, Nièvre
Morto	8-an de septembro 1980 (1980-09-08) (89-jaraĝa) en Xàbia, Valencilando,  Hispanio
Tombo	Panteono de Parizo (2020–) Tombejo de Passy, 12 (–2020) Grave of Genevoix (en)
Lingvoj	Esperanto • franca
Loĝloko	Châteauneuf-sur-Loire • Decize • Saint-Denis-de-l'Hôtel
Ŝtataneco	Francio
Alma mater	Supera normala lernejo Lycée Lakanal lycée Pothier (en)
Memorigilo
Familio
Edz(in)o	Suzanne Genevoix (en) (1943–)
Infano	Sylvie Genevoix (en)
Okupo
Okupo	verkisto biografo poeto reserve officer (en)
Verkoj	Raboliot Q3208217 Q3209181 Q3548738 Q3231654 Q18610941 Q3210849

Maurice Genevoix
Persona informo
Maurice Genevoix
Naskonomo	Charles Louis Maurice Genevoix
Naskiĝo	29-an de novembro 1890 (1890-11-29) en Decize, Nièvre
Morto	8-an de septembro 1980 (1980-09-08) (89-jaraĝa) en Xàbia, Valencilando,  Hispanio
Tombo	Panteono de Parizo (2020–) Tombejo de Passy, 12 (–2020) Grave of Genevoix (en) vd
Lingvoj	Esperanto • franca vd
Loĝloko	Châteauneuf-sur-Loire • Decize • Saint-Denis-de-l'Hôtel vd
Ŝtataneco	Francio vd
Alma mater	Supera normala lernejo Lycée Lakanal lycée Pothier (en) vd
Memorigilo
Familio
Edz(in)o	Suzanne Genevoix (en) (1943–) vd
Infanoj	Sylvie Genevoix (en) vd
Profesio
Okupo	verkisto biografo poeto reserve officer (en) vd
Aktiva en	Verduno • Saint-Denis-de-l'Hôtel • Parizo • Luarvalo • Sologne vd
Verkado
Verkoj	Raboliot ❦ Q3208217 ❦ Q3209181 ❦ Q3548738 ❦ Q3231654 ❦ Q18610941 ❦ Q3210849 vd
Postenoj Postenoj prezidanto (1970–1980) perpetual secretary of the French Academy (en) (1958–1973) seĝo 34 de la Franca Akademio (1946–1980) prezidanto President of the Jury at the Cannes Festival (en) vd
Honorigoj Honorigoj (1970)  Grand prix national des Lettres (en) (30-a de decembro 1963)  Granda Kruco de la Honora Legio (1931)  Paul Flat Prize (en) (1925)  Premio Goncourt, kialo de la premio Raboliot (en) (1922)  Prix Blumenthal (en) (1918)  Marcelin Guérin Prize (en)  Great Gold medal of the Société d'Encouragement au Progrès (en)  Grandkruco de la Nacia Merita Ordeno  Komandoro de la Artoj kaj la Leteroj  Militkruco 1914-1918  Komandoro de la Ordeno de Palmoj Akademiaj vd
Membrecoj Membrecoj Franca Akademio (1946–) Défense de la langue française (en) Friends of the Natural History Museum Paris (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Studinte en Orléans, li devis haltigi siajn studojn pro mobilizo en la Unua mondmilito, kiu iĝis la temo de liaj unuaj romanoj:

Sous Verdun (1916)

Nuits de guerre (1917)

Au seuil des guitounes (1918)

La Boue (1921)

Les Éparges (1923)

Poste li retiriĝis en la sovaĝa marŝa kaj ĉasistoplaĉa regiono Sologne, kaj dediĉis je belletroj. Lia abundan verkaron ofte fonas la naturo de Luaro-valo en kiu harmonie evoluas homoj kaj bestoj. Tre atenta, tre subtila, profunda observanto al la kampar- kaj arbarvivo, lia priskriba stilo estas ekzemplo de klasicismo kaj povas esti komparita kun tiu de Colette.

Fimigis lin la unua tiastila Raboliot (1925), pri ŝtelĉasisto. Sekvis: La Boîte à pêche (1926), Les Mains vides (1928), Rroû (1930), L’Assassin (1932), Gai-l’Amour (1932), Forêt voisine (1933), Marcheloup (1934), Le Jardin dans l’île(1936), La Dernière Harde (1938), Les Compagnons de l’Aubépin (1938), L’Hirondelle qui fit le printemps (1941), Sanglar (1946), L’Aventure est en nous (1952), Fatou Cissé (1954), Routes de l’aventure (1959), Au cadran de mon clocher (1960), La Loire, Agnès et les garçons (1962), Derrière les collines (1963), Christian Caillard (1965), Beau Français (1965), La Forêt perdue (1967), Images pour un jardin sans murs (1968), Tendre bestiaire (1969), Bestiaire enchanté (1970), Bestiaire sans oubli (1971), La Mort de près (1972), Un jour (1976), Loreleï (1978), La Motte rouge (1979), la lasta Trente mille jours (1980) = tridek mil tagoj la nombro da tagoj kiujn li estis vivinta estas lasta membiografio.

Maurice Genevoix kaj Esperanto

Li je diversaj okazoj donis helpon al la franca Esperanto-movado. Dum radia intervjuo la 18-an de februaro 1959 ĉe Radio Nationale Française li diris:

	„ Esperanto tute ne estas unuforma, robota lingvo sed, male, lingvo natura kaj fleksebla. . . Esperanto kapablas esprimi la plej subtilajn nuancojn de pensoj kaj sentoj; ĝi sekve ebligas esprimiĝon maksimume ĝustan, literaturan kaj estetikan, kaj povas kontentigi la plej ofendiĝemajn, la plej detalemajn homojn; ĝi ne povas ofendi la fidelulojn de la naciaj lingvoj. ”

Eksteraj ligiloj

Rete legebla en Esperanto

Trovu « Maurice Genevoix » inter la Vizaĝoj de homoj rilataj al la ideo «Internacia Lingvo»

• Scivolema sciuro