Monta pino
La monta pino[1] aŭ mugo[2], pigmea pino[3] (Pinus mugo) estas pingloarba specio el la familio de pinacoj kun kelkaj subspecioj kiel ssp mugo (kiu havas simetrian strobilon kaj kreskas en orienta kaj suda Eŭropo) aŭ ssp uncinata (kiu havas nesimetrian strobilon kaj kreskas okcidenta kaj orienta Eŭropo). Ĝi vivas en la eŭropaj altmontaroj ĝenerale de 1000 ĝis 2200 m.
 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Pinus mugo Turra | ||||||||||||||||
| Konserva statuso | ||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||||
La montara pino altas de 100 ĝis 300 cm kaj ĝi estas ekkonebla pro la kurba kresko kaj kun kuŝantaj aŭ iome strantaj trunkoj kaj branĉoj. Ili formas kelkfoje netraireblan „plektaĵon”. La rigidaj, malhelverdaj pingloj staras duope, longas 5 cm kaj vivas 5-10 jarojn. La radikoj estas longaj disbranĉiĝantaj surtere pro la malgranda fekunda fundo.
La florado komenciĝas en la altmontaroj en julio, en mezmontaroj – ĉe marĉoj- jam en majo. La masklaj kaj femalaj floroj troviĝas sur la sama arbedo. La stamenaj floroj estas flavaj, la du anterojn interligas okulfrapa ligilo. La fruktodona strobilo estas ruĝa ĝis viola, aperas sur la pintoj de la novaj ŝosoj. La ovo- aŭ globforma strobilo evoluas tri jarojn por plena maturiĝo.
Vidu ankaŭ
redaktiReferencoj
redakti- ↑ Laŭ "Großes Wörterbuch Esperanto-Deutsch" de d-ro Krause, sur la paĝo 576
- ↑ Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto PIV
- ↑ Tymiński, Kazimierz. Mały słownik polsko esperancki Malgranda vortaro pola-esperanta. ISBN 83-214-0858-3.
