Nederlands Verbond van Vakverenigingen
Iama nederlanda socialdemokrata sindikato
La Nederlands Verbond van Vakverenigingen (NVV), esperante Nederlanda Sindikata Ligo[1], Nederlanda Ligo de Metiorganizoj[2] aŭ pli laŭvorte Nederlanda Ligo de Fak-Asocioj, estis nederlanda sindikata federacio, kiu fondiĝis la 30-an de julio 1905, komencis sian laboron je la 1-a de januaro 1906, kunlaboradis kun la Nederlands Katholiek Vakverbond ekde 1975 kaj fandiĝis kun ĝi al la Federatie Nederlandse Vakbeweging (FNV) en 1981.
Nederlands Verbond van Vakverenigingen | ||
---|---|---|
laborista sindikato | ||
Komenco | 1906 vd | |
Fino | 1976 vd | |
Poste | Federatie Nederlandse Vakbeweging vd | |
Lando(j) | Nederlando vd | |
Nederlanda Ligo de Fak-Asocioj | |
---|---|
Nederlands Verbond van Vakverenigingen | |
Lando | Nederlando |
Tipo | Sindikataro |
Celo | Laborprotekto |
Fondinto | Henri Polak |
Fondiĝo | 30-a de julio 1905 |
Fondiĝloko | Amsterdamo |
Malfondiĝo | parte 1975, tute 1981 |
Fandiĝo kun | Nederlands Katholiek Vakverbond |
Fandiĝo en | Federatie Nederlandse Vakbeweging |
Prezidanto | Henri Polak 1906-1909, Jan Oudegeest 1909-1918, Roelof Stenhuis 1918-1928, Evert Kupers 1928-1940, Henk Woudenberg 1940-1942, Evert Kupers 1945-1949, Henk Oosterhuis 1949-1956, Kees van Wingerden 1956-1959, Derk Roemers 1959-1965, André Kloos 1965-1971, Harry ter Heide 1971-1972, Wim Kok 1972-1976. |
Sidejo | Amsterdamo |
Gazeto | De Vakbeweging |
Junulara organizaĵo | Jonge Strijd (esperante Juna Batalo) |
Historio
redaktiNVV estis unu de la du plej gravaj organizaĵoj de la socialdemokrata movado en Nederlando; la Socialdemokrata Laborista Partio (SDAP) estis la alia. NVV estis la ekonomia batalorganizaĵo, SDAP estis la politika batalorganizaĵo.
Dum la dua mondmilito NVV estis perforte transprenata al la nazia registaro.
Vidu ankaŭ
redaktiReferencoj
redakti- ↑ Vrees, G. (1937-01-25). “Ĉe la Lab. Esperanto-Asocioj el Nederlando”, Sennacieca Revuo (eo), p. 21.
- ↑ H. W. Alings (1929-07-01). “La laborista junularmovado en Nederlando”, La Socialisto (eo) 4 (7), p. 60–61.