Rodolfo Amoedo
Rodolfo AMOEDO estis brazila pentristo, desegnisto, instruisto kaj dekoraciisto.
| Rodolfo Amoedo (1857-1941) | ||
|---|---|---|
 La lasta Tamoja indiĝeno, 1883.
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 11-an de decembro 1857 en Salvadoro de Bahio, Brazilo | |
| Morto | 31-an de majo 1941 en Rio-de-Ĵanejro, Rio-de-Ĵanejrio | |
| Lingvoj | portugala vd | |
| Ŝtataneco | Brazilo  vd
| |
| Alma mater | Nacia Altlernejo de Belartoj Académie Julian vd
| |
| Familio | ||
| Edz(in)o | Adelaide Amoedo (en)  vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | pentristo universitata instruisto vd
| |
| Aktiva en | Parizo vd | |
| Verkado | ||
| Verkoj | Ciclo do Ouro ❦ Marabá ❦ Más notícias ❦ The last Tamoio vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Biografio
redaktiLia intereso pri arto kaj dekoracio komenciĝis kiam familiamiko (kiu estis lirikisto) invitis lin por labori sur la nun neplu ekzistanta Teatro São Pedro. En 1873, li enskribiĝis ĉe la "Liceu de Artes e Ofícios do Rio-de-Ĵanejro", kie li studis kun Victor Meirelles. La sekvan jaron, li translokiĝis al la pt:Academia Imperial de Belas Artes. Liaj instruistoj tie inkludis Zeferino da Costa, pt:Agostinho José da Mota kaj la skulptisto Francisco Manuel Chaves Pinheiro. En 1878, lia pentraĵo pri la "Ofero de Habelo" preskaŭ donis al li stipendion por studi en Eŭropo.
El 1879 ĝis 1887, li vivis kaj studis en Parizo. Komence, li sekvis la Académie Julian, sed finfine sukcesis enskribiĝi ĉe la Lernejo de Belartoj en 1880, kie li ricevis la gvidadon de pt:Alexandre Cabanel, Paul Baudry kaj Puvis de Chavannes. Inter 1882 kaj 1884, li partoprenis la pt:Pentrosalono de Parizo evoluigante siajn primarajn temojn pri mitologio, Bibliaj scenaroj kaj indiĝena arto.
Ĉe lia reveno al Rio-de-Ĵanejro en 1888, li estis nomumita "Honora Profesoro" de la Akademio, sed fakte li instruis ĉe la Escola Politécnica kaj okazigis sian unuan personan ekspozicion. Li gajnis oran medalon ĉe la Nacia Ekspozicio Memore de la 1-a Jarcento de la Malfermo de la Brazilaj Havenoj (1908).
Li poste iĝis Profesoro ĉe la Escola Nacional de Belas Artes, kie li instigis studentojn esplori la diversajn procezojn de pentrado (tempero, enkaŭstiko, akvarelo, ktp.). Li ankaŭ aktivis kiel Vicdirektoro kaj Interna Direktoro dum pluraj okazoj.
Aldone al liaj kanvasoj, li pentris panelojn por la Supremo Tribunal Federal en 1909, la Biblioteca Nacional kaj la Teatro Municipal el Rio-de-Ĵanejro en 1916. Du jarojn poste, li estis premiita al la Dua Katedro en la Lernejo de Pentrado, posteno kiun li tenis ĝis 1934. Inter liaj plej konataj studentoj estis la fratoj Arthur kaj pt:João Timóteo da Costa, pt:Lucílio de Albuquerque, pt:Eliseu Visconti kaj pt:Candido Portinari.[1]
Vidu ankaŭ
redakti- Fileto de Kos (340 a. K.- 285 a. K.)
Referencoj
redakti- ↑ La nuna artikolo estis tradukita el la Angla Vikipedio.